دوستان وقتی بچه امون به دنیابیاد باید قیدهمه چی رو بزنیم؟مثلادرس دیگه نمی تونیم بخونیم؟یایه هنری یادبگیریم؟ازبس اطرافیان میگن بعداسرت شلوغه و هیچ کاری نمی تونی بکنی ترسیدم وحس افسردگی گرفتم.

من پسرم دنیا اومد ترم۷ بودم
اونم۲۴واحد مجبور بودم بردارم
ترم۸هم همینطور
میرفتم خونه مامانم نگهش میداشت،کلاسام گوش میدادم
اون نگهش می‌داشت
شبا کولیک داشت،راش می‌بردم از۱۱تا ۳و۴صبح
بعد شد ۷ماهه، درسم تموم ارشد شهر دیک قبول شدم نشد برم،موندم خونه
داشتم افسرده میشدم زبان ثبت نام کردم رفتم
کنارش هم کلاس هنری آنلاین
چرم دوزی، خیاطی، گلدوزی ،ساخت دفتر فانتزی و.... کلی چیزی
بچه خواب بود کارام میکردم
اینم بگم من عاشق کیک و شیرینی درست کردنم، اونم با بچه تونستم پیشرفت کنم توش
به خود آدم بستگی داره
سخت تره،ولی نشدنی نیست
الانم ۳سال و ۷ماهشه،دومی تو راهه،هنوزم زبانم میرم، هنری هم‌کنارش انجام میدم،چون اروم میشم باهاش

ببین من با دوتا بچه دوقلو، هم کلاس خیاطی رفتم
هم آرایشگری رفتم
هم شیرینی پزی رفتم
یکم سخته ولی میشه خودتو ناراحت نکن با این چیزا

ن عزیزم اینجوری نیست البته بستگی ب خودت هم داره نباید بچه باعث بشه خودتو فراموش کنی برا خودت هم باید وقت بذاری وگرنه ب خودت میای و میبینی این وسط خودتو فدا کردی و بجای ی مادر شاد ی مادر افسرده ای

والا ب نظر من با برنامه ریزی همه کار میتونی بکنی، بعضیا هستن حتی وقتی میخای بری خونه خودت میگن دیگه تمومه همش باید خونه تمیز کنی و غذا بپزی ولی من خودم ب همه کارام میرسم و ی چیزیم یاد گرفتم غیر از خونه داری، ب خودت بستگی داره همه چی

هم سر بچه دار شدن هم سر ازدواج کلی الکی و بیخود آدمو میترسونن
اگر کسی علاقه داشته باشه شرایطش رو میچینه برنامه ریزی میکنه که هم به هنر و علاقه اش برسه هم دردانه اش رو نگه داره و رسیدگی کنه
من مامانای کار آفرین کم‌ندیدم واقعا
بعدم به یه مادر افسرده با اعتماد به نفس پایین میگن فداکاری کرده!
درحالی که اون بدتر ضربه میزنه به بچه اش چون همش توقع و عقده میشه و از بچه اش توقع داره چون از خواسته اش گذشته حالا باید هر چی من‌میگم گوش بده! این نوع مادر و والد هیچ وقت یه بچه خلاق و باهوش نمیتونه داشته باشه
نه جلوی خودتو بگیر نه جلوی تجربه کردن بچه هات رو

من تازه امسال دکتری قبول شدم حتما هم میخوام برم شاغلم هستم

به بچتم ربط داره.ولی بنظرم‌ انگار بگیر ک‌نمیشه .چون واقعا سخت و مشکله.بچه داری رو از قبلش فک کنی سخت و بده وقتی رفتی توش میگی واا اونقدرام سخت نیس ک ولی فک‌کنی گل و بلبله تو ذوقت میخوره.من بارداری واسم غول بود و همه میگفتن وااایی امان از بارداری ولی تا الان خداروشکر قابل تحمل بوده

دوستای منم مدام از سختی های بچه داری میگن و آه و ناله ،انرژی منفی میدن،در صورتی که قرار نیس همه یه مدلشو تجربه کنن،بعضیا فک میکنن چون خودشون نتونستن و شکست خوردن برا همه هم همینطور میشه..

تا دو سه سال آره ولی بعدش میتونی مهد بذاری

بستگی ب زرنگی و مدیریت وقت خودت داره
و البته حمایت خانوادت با شوهرت و اینا
اگر بتونی بچع رو روزی دوساعت بزاری مراقبش باشن ب همه کارهای فوق العادت میرسی.
اگر ازین ادما باشی ک همش بچش بغلشه ک نق نزنه ...خب هیچی....
بچه باید رو زمین یا توی نن‌و یا تاب باشه خودت ب کارات برسی.یکمم نق زد مهم نباشه برات.باهاش صحبت کنی...

به حرف این و اون گوش نکن همش دوستدارن ته دل آدمو خالی کنن.
بچه شیرینه اون ۱سالو حس نمیکنی
تاچشم روهم بذاری میبینی تولد۱سالگیش رسید

عزیزم بچه نیاز به مراقبت بیشتر داره باید تا بزرگ شدنش صبرکنی بعد هرکار خواسی میتونی بکنی مشکلی نیس اولاش فقط نمیتونی برسی

نه عزیزم سخت میشه ولی غیرممکن نیس،این همه مامان دانشجو..شاغل..

عزیزم تا یه مدتی اره
چون بچه بهت احتیاج داره
ولی بعد ۱سالکی میتونی بذاری پیش مامانت بری کلاس آموزشی

چرا نتونی بچه همش سختیش یساله بعدش راحتی