خانوما من بچم به شدت بهم وابسه شده ،
بغل هرکی باشه جیغ و گریه تا خودم بغل میکنم به ثانیه نمیکشه تهه گریشم باشه ساکت میشه ،
یا یه جایی باشیم همه جارو نگاه میکنه تا منو نبنه میزنه زیر گریه
خیلی وابستمه بنظرتون چیکار کنم یکم کمتر شه خیلی اذیتم ،، اقتضای سنشه یا عادت بدیه که پیدا کرده؟؟








بارداری زایمان طبیعی سزارین کمکی

اقتضای سنشه تا دوسالگی این اضطراب وابستگی هست

والا پیش خانواده خودم و همسرم میمونه گاها خستم یا جایی برم میزارم پیششون بی قراری نمیکنه برام، غریبی ک میکنه پیش کسایی ک ندیده یا زیاد ندیده

اگه دست کسی میدادی اینجوری نمی شد من به عمه خاله همه دادم به هیچ وجه وابسته نیست 🫤پسرمم همینجوربود

پسر من نه توی کالسکه نه روروئک نه هیچی وانمیسته .چسب باید بزنم به خودم و خودش ... فقط بغل از نوع محکم

عزیزم درست میشه دختر من تا ۱۰ ماهگی همینجوری بود بغل هیشکی نمیرفت میزد زیر گریه بهم میچسبید ولی از وقتی ۱۱ ماهه شد وابستگیش به من کمتر شده خداروشکر پیش بقیه میره

واقعا بعضی وقتا یه مادر احتیاج داره بچه بغل کسی دیگه هم بره فقط باید مطمئن باشی اون فرد خوب مراقبه

اقتضای سنشه دختر منم همینم بجز خانواده خودم مامان بابام ابجیام خواهر زادم . ولی اول خواهرزادمو دوست داره بعد منو یعنی از بغل اون بگیریمش ریسه میره باید بچسبه بهش . هنوزم ک هنوز اط بغل من بغل عمه هاش یا اونوریا نمیره

از اول مگه ندادیش دست کسی؟

اشکال نداره
یه دوره ی گذراست
حالا یه بچه دیرتر یکی زودتر این اضطراب جدایی رو‌پشت سر میذاره

وابسته است پسر منم همینجوری حتی شباهم همش دنبالم میگیرده دستشو یا بگیرم یا بچسپه بهم با اینکع سینه نمیخوره وابستگیش زیاد

بخاطر سنشه عزیزم اضطراب جدایی دارن

طبیعیه اضطراب جدایی دختر من تازه یکم بهتر شده گاهی ممکنه تا ۲ سالگی طول بکشه بهترین کار اینکه ک جلو چشمش باشی هرچی بخای ازش فاصله بگیری بدتر میشه

ولی اصلا من زیاد بغلش نمیکنم حتی دیک نمیدونم چیکار کنم بریدم ی سره میگه بغلم کن

منم اینطوریه پدرگو در اورده