-----
بخش اول
.

برخی مادرها (ایضاً پدرها)
یا سردرگمند یا ناامید!
سردرگم بین نظرات و اصول تربیتی فلان دکتر و پروفسور و حاج‌آقا و استاد و تسهیلگر و...
و ناامید از اینکه اگر تربیت اینهاست، پس کاری که من میکنم چیست؟!؟ 😟😥😔
.

برخی هم که با ظهور و رواج اینهمه دوره و کانال و صفحه و وبینار
و مد شدن کلی متد تربیتی و سبک والدگری خفن و جالب،
حس میکنند تا زمانی که به خوبی ندانند "اگر بچه فلان رفتار را کرد و فلان حرف را زد، ما دقيقاً باید چگونه واکنش نشان دهیم و با چه لحنی، چه کلماتی را در مقابلش به کار ببریم" ،
فرزند دار شدن اشتباه محض است؛
و ظلم به آن طفل معصوم که قرار است زیر دست والدینی ناآگاه و نابلد(!!) رشد کند
و یحتمل، نهایتاً آن چیزی نمی‌شود که بچه‌های مردم می‌شوند! …

.
.
.
.

من اما، با چند دانسته یقینی - که شاید هدیه خدا بوده- گلیم خود را از این دریای طوفانی ترسناک نگرانی و دغدغه تربیت بچه، کشیده ام بیرون!
از موج های غرق کننده "دکتر فلانی فرمود" و "استاد فلانی افزود"...؛
از تلاطم و سردرگمی بین نظرات و سبک های شرق و غرب و دینی و سکولار عالم.
که حتی برخی شان آنچنان جدیدند که هنوز هیچ خروجی ای (بچه ی بزرگ شده ی تربیت شده با آن سبک) نداشته اند و فقط با اعتماد به نفس، ترویج می‌شوند.....
.
.

.

ادامه دارد....
.

.

پی‌نوشت :
از بسیاری از نظریه ها و سبک ها و حرفها، مقداری شنیده ام و خوانده ام. مخالف مطالعه نیستم
و بدیهی است که منظور تقبیح داشتن سبک تربیتی و مطالعه و نوآوری و نکته گفتن و راهنمایی در این حیطه نیست
حرف بر سر گیر کردن و گیج کردن و گیج شدن و وحشت کردن و غصه خوردن است.

🖋هـجرٺــــ
بله و ایتا @hejrat_kon
اینستاگرام @dr.mother8
#نشر_فقط_بامنبع

۴ پاسخ

من امروز داشتم به همین چیزا فکر میکردم. قشنگ بود ممنون

درسته اما خب مطالعه و سعی کردن در داشتن یه روش مناسب خیلی خوبه
نااگاهی و اینا اصلا خوب نیست
همون بچه دار نشدن بهتره

پی نوشت :
مخلص کلام اینکه اگر خودت رو بذاری کنار فرزندانت تو یک زمین واحد، و فارغ و رها، همه زمین رو با همه ابعادش بسپاری به ربِّ یگانه عالم... بچه داری خیلییی شیرین تر و ساده تر میشه و خیلییی پرثمرتر....

🖋هـجرٺــــ
بله و ایتا @hejrat_kon
اینستاگرام @dr.mother8
#نشر_فقط_بامنبع

بخش دوم
(دانسته هایم در مسیر تربیت فرزندانم)
.
اولین نکته ای که بعدازمدتی مطالعه و تعامل با دختر اولم دریافتم،
این بود که
#تربیت_فرزند چیزی خارج از تربیت خود نیست!
فرزند، جزئی از خود ماست که رفتارهای ما در اون متجلی میشه
پس
*تمرکزم رو از تربیت بچه،
بردم رو تربیت خودم!*
خودم چقدر کنترل خشم دارم؟ چقدر مؤدبم؟ چقدر صادقم؟ چقدر بخشنده ام؟ چقدر حرمت (مکان، زمان، اشخاص) نگه میدارم؟! چطور قضاوت میکنم؟ چقدر کتاب میخونم؟ چقدر با فکر حرف میزنم؟…

این مسئله بخش عمده ای از فشار نادرست تربیت فرزند رو از دوش برمیداره چون ديگه به عنوان یک پروژه جدا نگاهش نمیکنی.
و اتفاقا بچه داشتن، تربیت خودت رو به شدت تسهیل میکنه.
چون چند *#ناظر* بشری تمام وقت داری بعلاوه چند *آینه* دقیییق!
.



مسئله دوم رو با تعامل با برخی مادرها دریافتم و بزرگترین دستاوردم شد
میدیدم اکثر مادرها (والدین) خیلییی زیادی دارن خودشون رو #همه_کاره بچه میدونن.
اصلاً #مذهبی و غیرمذهبی هم نداره.

سوال های مرتبط

مامان فندقی🫂🍁✨️ مامان فندقی🫂🍁✨️ ۲ سالگی
‍ تکنیک های رفتار با کودکان

🎗پرهیز والدین از گفتن عبارت " تو بزرگ شدی "

والدین معمولاً به فرزندانشان می گویند که آنها بزرگ شده اند و باید مثل بزرگترها رفتار کنند. مثلاً به کودکشان می گویند که تو بچۀ بزرگی شدی و باید خودت دستشویی بری یا نباید این همه ریخت و پاش کنی.
والدین با گفتن اینکه کودک شان بزرگ شده، سعی می کنند او را تشویق کنند که مثل بچه های بزرگتر از خودش رفتار کند و یا اینکه خودش را با بچه های کوچکتر از خودش مقایسه کند و از کارهای خودش شرمنده شود.
مشکل این مسئله این است که کودکی که والدینش مرتب به او می گوید که بزرگ شده است، وقتی می بیند که نمی تواند کاری را انجام دهد، احساس فشار می کند.
⚜همۀ بچه ها دوست دارند خودشان کارهایشان را انجام دهند و در این راه از بزرگترهایشان تقلید می کنند. اگر کودکِ خودتان را همان گونه که هست بپذیرید و صبور باشید و به او فشار نیاورید، او کم کم خودش مثل بچه های بزرگتر رفتار می کند و رفتارهای کودکانه اش را کنار می گذارد.
مامان فندقی🫂🍁✨️ مامان فندقی🫂🍁✨️ ۲ سالگی
کنترل عصبانیت

🔸هنگامی که والدین به طور کار آمد هیجان های خود را مهار می کنند، فرزندان شان هم یاد می گیرند تا به همین شیوه عمل کنند. روشی که والدین برای مدیریت خود در شرایط انفجاری (عصبانیت بیش از حد) به کار می برند، الگویی برای فرزندشان می شود تا به هنگام خشم یا اندوه از آن الگو تبعیت کنند.

🔸بنابراین کنترل خشم و عصبانیت چیزی است که همه والدین به آن نیازمندند. خود مهار گری روشی برای کمک به والدین است تا از وارد کردن صدمه به فرزندشان اجتناب کنند. با کسب این مهارت، والدین خواهند توانست تا با فرزندشان به شیوه هایی موثر حتی در لحظات تنش زا، تعامل کنند.

🔸مثلا وقتی کودک ما شاهد است که به نظر خیلی عصبانی می آییم، خشم خود را فرو بخوریم و سکوت کنیم و چند دقیقه ای از او بخواهیم محیط را ترک کند تا کنترل خود را دوباره به دست آوریم، او نیز از این شیوه استفاده خواهد کرد. در واقع رفتارهای خشن فرزندانمان بازتابی از رفتار والدین است.

🔸خشم، هیجان پایه ای است که هر کسی آن را می فهمد. می توان به افراد آموزش داد که چگونه خشم خود را بدون آسیب زدن به خود یا دیگران مهار کنند. آنچه حائز اهمیت است قبول مسئولیت اعمال خود و پذیرش احساسات به عنوان بخشی از ماهیت بشری است.