راهکارهایی برای مواجهه با پرخاشگری کودک نوپا

اولین قدم برای پرداختن و رفع چنین مشکلی این است که مطمئن شوید کودک نوپای شما می‌داند رفتار تهاجمی و پرخاشگرانه غیرقابل قبول است و راه‌های دیگری برای ابراز احساسات خود به او نشان بدهید. برخی از راهکارهای مهم دیگر برای رویارویی با پرخاشگری کودک نوپا شامل موارد زیر است:

آرامش خود را حفظ کنید: فریاد زدن بر سر کودک، کتک زدن او یا گفتن اینکه بچهٔ بدی است، او را به ایجاد تغییر مثبت در رفتارش وادار نمی‌کند. با این روش شما فقط بیشتر تحریکش می‌کنید و به او نمونه‌هایی از کارهای جدید نادرست برای امتحان کردن می‌دهید. اما اینکه به کودک نشان ‌دهید که شما می‌توانید خشمتان را کنترل کنید به او نیز کمک می‌کند تا خشم خود را کنترل کند.

محدودیت‌های مشخص و روشن ایجاد کنید: هر بار که کودک نوپایتان تهاجمی رفتار می‌کند بلافاصله واکنش نشان دهید. او را از موقعیتی که در آن است برای مدت کوتاهی جدا کنید؛ فقط یک یا دو دقیقه کافی است. این کار به او فرصتی برای آرام شدن می‌دهد و بعد از مدتی رفتار خود را با این نتیجه ارتباط می‌دهد و متوجه می‌شود که اگر کسی را بزند یا گاز بگیرد، از آن موقعیت خارج خواهد شد.

رفتار خوب را تقویت کنید: به جای اینکه تنها زمانی به کودک خود توجه کنید که رفتار بدی داشته، سعی کنید رفتار خوبش را هم مورد متوجه قرار دهید. برای مثال، وقتی به جای هل دادن یک کودک دیگر از شما می‌خواهد که او هم یک دور تاب بخورد، از او برای بیان خواسته‌اش تعریف کند. با پیشنهاد اینکه تابش را هل دهید یا با او بازی کنید، رفتار خوبش را تشویق کنید. به مرور زمان کودک متوجه خواهد شد که کلماتش چه قدرتی دارند.

کودک نوپای خود را فعال نگه دارید: ممکن است متوجه شوید وقتی کودک نوپایتان فرصتی برای تخلیهٔ انرژی فراوانش پیدا نمی‌کند، شرور می‌شود. اگر فرزندتان پرشور و حرارت است، زمان آزاد زیادی و ترجیحاً در خارج از خانه برای تخلیه کردن انرژی‌اش به او بدهید.

اگر نیاز دارید کمک بگیرید: گاهی اوقات پرخاشگری کودک بیش از حدی است که یک والد بتواند آن را مدیریت کند. در صورت تمایل و مشاهدهٔ موارد زیر بهتر است با پزشک کودک خود صحبت کنید:

مراقب زمان تماشای تلویزیون و استفاده از نمایشگرها باشید: کارتون‌ها، بازی‌های دیجیتال و دیگر رسانه‌های طراحی‌شده برای بچه‌های کوچک می‌تواند با داد و فریاد، تهدید و حتی هل دادن و زدن همراه باشد. پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد گذراندن زمان طولانی در پای این نمایشگرها می‌تواند به بروز مشکلات رفتاری در کودکان کمک کند. برخی از کارشناسان نگران هستند که استفاده از رسانه‌های شامل نمایشگر در رشد اجتماعی و احساسی کودکان نیز تداخل ایجاد می‌کند. یک آکادمی طب اطفال معتبر در دنیا، مخالف تماشای تلویزیون و استفاده از دیگر نمایشگرها از جمله تلفن‌ها، رایانه‌ها و تبلت‌ها تا حداقل ۱۸ ماهگی کودک، به غیر از یک تماس ویدیویی کوتاه با بزرگسالان است.

عواقب منطقی ایجاد کنید: اگر فرزندتان در شهربازی وارد استخر توپ می‌شود و شروع به پرتاب توپ به سمت بچه‌های دیگر می‌کند، بلافاصله او را بیرون بیاورید. او را کنار خود بنشانید و بچه‌های دیگر را تماشا کنید و در همان حال توضیح دهید که وقتی آماده بود که به بازی بپیوندند بدون اینکه به بچه‌های دیگر آسیب برساند، می‌تواند به استخر توپ برگردد.

از سخنرانی و دلیل آوردن برای کودک خود خودداری کنید: چون به احتمال زیاد او هنوز قادر نیست خودش را جای کودک دیگری بگذارد یا بر اساس استدلال کلامی رفتار خود را تغییر دهد. اما توانایی درک عواقب را دارد