شما هم خود الانتون رو با قبلا هاتون مقایسه میکنید؟ من خیلی مقایسه میکنم که قبلا راحت بودم خودم بودم. الان یه باشگاه نمیتونم برم. کارهایی که دوست دارم رو نمیتونم انجام بدم. هر از گاهی حس تهی بودن بهم دست میده. ناشکری نمیکنم ولی خوب سخته دیگه مامان شدن قبول دارین؟ هیکلت مثل قبل نییت همیشه خسته ای. با پسرم حال میکنما ولی خیلی رمانهای مجردیم میاد تو ذهنم

ن اصلا
تنها دغدغه مجردی ادامه تحصیلم بوده ک تموم کردم
اهل گشت و گزاره‌ای الکی نبودم
با چند تا از دوستان در ارتباط بودم و هستم
از مجردی تا حالا جلو پامو نگاه کردم کسی نگفته و نمیگه بالا چشمت ابرو هست یا ک اینجا برو اونجا نرو
طبق شرایط زندگیم تصمیم میگیرم و ناراضی نیستم

خوبه یکی هست اینم بزرگ شده مال من دوتا هست کلا موهام هفته یک بار. شونه میزنم

من نه اصلا
هر دورانی یه جور قشنگی و لذت داره
ولی دوران مادر شدن یه چیز دیگس 😍
شیرینیش بیشتر از سختیشه

من نه اصلا
هر دورانی یه جور قشنگی و لذت داره
ولی دوران مادر شدن یه چیز دیگس 😍
شیرینیش بیشتر از سختیشه

منم همین فکرها رو میکنم و منی که شوهرمم درکم نمیکنه و هیچوقت کنارم نیست وهمش میگه مگه تو خونه چکار می‌کنی من خودم همه ی اینکارها رو میکنم

بله خیلی سخته

ولی خب باهم سختی‌ها ناشکری نمیکنم هیچ وقت فکر نمی‌کردم یه دختر داشته باشم یکی از ارزوهام دختر داشتن بود که موهاشو شونه کنم ببافم و پیراهن دخترانه همیشه ضعف و غش میکردم براش 😍

دقیقا منم همین حس و دارم فکر میکنم زندانی شدم تو خونه همش خونم قبل از ازدواج باشگاه سرکار تفریح و مسافرت با دوستام گهگاهی ولی الان افسرده شدم انگار دلمرده م😕

اره عزیزم اگر غیر این باشه نرمال نیست، من که خییلی یاد دوران بی دغدغه دانشجوییم میفتم مثلا خونمون تا تجریش ۱۰ مین راهه ولی ۳ سااااله پامو نذاشتم تجریش، تازه من یه فرقی هم دارم اینکه من روزی ۹ ساعت هم با لپ تاپ کار میکنم با بچه و گاهی فرصت یه جیش کزدنم ندارم:)))) دارم دنبال مهد میگردم پسرم رو بذارم مهد و بعدش یه هفته مرخصی بگیرم و برم تجریش گردی برم کافه های انقلاب و ...

منم بیشتر وقتا