۴ پاسخ

مگه سزارین نبودی شما گلم

منم همین فکرا تو سرم هس ولی هر روز نه چون بچه اولم مشکل داشت همش استرس دارم که اینم مثل اون نباشه

چرا اینقدر فکر منفی
منم گفتن کیست داره ولی برام مثل یک خاطره شده اصلا بهش فکر نمیکنم وقتی دکترها گفتن هیچ اهمیتی ندارد دیگه نگرانی برای چی
برو شاد باش خدا رو شکر دیگه رسیدی به خط پایان
چند روز دیگه نی نی رو بقل می‌کنی

از الان پیاده روی رو حتما شروع کن روزی نیم ساعت
از ۳۶ هفته روزی یک ساعت و از ۳۸ پیاده روی القایی انجام بده پله نوردی بکن

بابا دلت شاد باشه و لذت ببر مطمئن باش بچت سالمه .. از الان به دهن خودت چیو زهر کردی؟؟ بنظرت چیزی از بچه میمونه با این کارات؟

سوال های مرتبط