چطور میتونم ی پسر حرف گوش کن داشته باشم
خیلی دارم اذیت میشه حتی گریه میندازه منو
از بس لجبازی می‌کنه و دست از کاری ک بهش میگم دیگه بسه برنمیداره با اینکه صبوری میکنم ،بهش اجازه میدم کاری ک دوست داره را انجام بده ولی زیاده روی می‌کنه
چیکار کنم دارم چل میشم

الان اوج سن استقلال و لجبازیشونه،اموزش و تربیت مستقیم حتی نتیجه عکس هم میده
من از دو سال پیش با مشخص کردن یه سری قوانین در حد درک اون و ارامش خودم که خیلی هم خشک نباشه شروع کردم،بعدم هر روز ،هزاران بار در قالب کتاب و داستان و عروسک کردانی یاداوریش میکنم که کار خوب چیه،رفتار اشتباه کدومه،و البته تشویق و تنبیه های محکم که حرفم دوتا نشه و بتونم قاطع باشم.
و چیزی که مهمه،بچه ای که متمرکز نباشه ،گوش شنوا نداره، من رو تمرکزش خیلی کار کردم،الان هشتاد درصد مشکل پسردارا رو ندارم واقعا(مود لجبازی،گریه، ناسازگاری و اینارو منم دارما،اما نه ازار دهنده) بازی بسیاااااار میکنم،تایم کیفی مفید بسیاااااار دارم باهاش، و اینو فهمیدم که هر چقدر من ارامتر باشم،شاهان روز ارامتری رو میگذرونه،اما روزایی که خودم خستمو مشکلات دارم .....اگه عصبی باشم،شاهانم بهم میریزه،بیشتر اذیتم میکنه و مطمئنا بچه ای که اروم نباشه خودشم اذیته
خواب و خوراکشم تنظیم کنین و قانون بزارین،وقتی میخوابه باهاش استراحت کن

عزیزم راه حلی پیدا کردی دریغ نکن به منم بگو

واسه سنشه صبور باش

الان بعضی ها میان میگن فلان کار و بکن فلان کار نکن، ولی به نظر من چند درصد ارثی هم هست لجبازی کردن ، بعضی بچه ها کلا تو خونشون لجبازی هست