سلام مامانا.دختر من ۲ سال و نیمشه.به شدت باهوشه و همه چی رو سریع متوجه میشه کلی شعر و لالایی و عدد بلده و... اما در کنار اینا خیییلی اذیت میکنه برای هرچیز جدیدی کنجکاوه باااید اونو داشته باشه .مثلا خودش اسب داره اما اگه اسب یه بچه دیگه رو ببینه با داد و بیداد و گریه باید ازش بگیره که باهاش بازی کنه ببینه مثل اسباب بازی خودشه.برای بیشتر چیزا همش بهونه میگیره.بیشتر هم گریه میکنه ولی اداشو در میاره ها تا به خواستش برسه اروم میشه.من بر خلاف خلق و خوی سابقم که اگه کسی بچشو تنبیه میکرد به شدت ناراحت میشدم اما الان یه ۳.۴ ماهی هست کنترلمو از دست میدم و کتک میزنمش متاسفانه😔با سیلی یا هم که رو پاهاش میزنم.بیشتر هم بخاطر اینکه صدای جیغ و گریه هاش تو سرم میپیچه و نمیتونم ارومش کنم.خییلی اذیت میکنه اصلا یجا نمیشینه از صبح که بیدار میشه تا اخر شب نمیخوابه اصلا.همش اینور و اونوره.شبا هم کلی از خاموشی خونه باید بگذره تا بخوابه.همش گریه و داد و بیداد.جدیدا دیگه نمیزاره براش لالایی بخونم تا اروم بشه قبلا جواب میداد.بخدا هرکی میبینه دخترمو میگه چی میکشی چقدر بازیگوشه ماشالله.خودم احساس میکنم چون باهاش خیلی کار کردم و چیزای زیادی بلده بخاطر همین دیگه حس کنجکاویش خییلی بیشتر از بچه های دیگس و تا به خواسته اش نرسه خودشو به زمین و اسمون میزنه.راه حلی دارین برای کنترل اعصاب خودم.؟چون قبلا باهاش کاری نداشتم اما الان وقتی صداشو میندازه تو سرش واقعا تحمل نمیتونم بکنم

ب نظرم ربطی ب زیاد کار کردن شما و کنجاو بودن دخترتون نداره،اون متوجه شده جیغ هاش داد زدناش گریه هاش سلاح خوبیع برا رسیدن ب هدفاش و توجه شمارو کاملا بااینا جلب میکنه،من برا پناه خیلی وقت میزارم اونم خیلی چیزا بیشترازسنش بلده،اما چیز غیر معقول بخواد گریه هم کنه نمیدم،میگم برو تواتاقت گریت تموم شد بیا حرف بزنیم،هرچی جیغ و هوار کرد اهمیت نده،کم کم جواب میگیری

منم دقیقا همین مشکلو دارم
با گریه به هدفش میرسه

به نظرم وقتی داد میزنه تنهاش بذار تا خودش اروم شه یه ده دقه نشد برو ارومش کن

خب اون بچس وکنجکاوی باید بکنه همه چیو تجربه کنه ،دمنوش بهار نارنج، گل گاو زبون یا برو دکتر قرص بده اگ کمبود آهن داری قرص آهن بخور