سلام پسرم ۲۰ماه داره تقریبا..دخترم ۵.۶روزه ک بدنیا اومده..خیلی احساس گناه میکنم.دیگه کنار پسرم نمیتونم بخوابم.زیادباهاش نمیتونم بازی کنم حرف بزنم سربه سرش بذارم..الان خودش رفت یه گوشه گرفت خوابید خیلی دلم براش میسوزه....🥺

اخی عزیز دلم .منم دلم سوخت

من تجربه شما دارم الان بزرگ شدن ولی هنوز عذاب وجدان دارم بد کردم در حق بچه هام وبعد خودم اشتباه بزرگی بچه پشت سر هم شرمندشونم

الهی بگردم😢واسه همینه من اصلا تفاوت سنی کم دوست ندارم درسته بزرگ شن باهم خیلی رابطه ی خوبی خواهند داشت اما در حق بزرگه خیلی ظلمه خواهر من ۲ سال و سه ماه از من بزرگتره هنوزم میگه به مامانم
اما خب حالا که آوردی میدونم کوچیکه خیلی تلاشو زحمت میخواد و تمام وقت و انرژیتو میگیره اما بزرگه دقیقا تو سنیه که بهت احتیاج داره سعی کن مدیریت کنی دیگه قید خونه مرتب و تمیز و بزن برای چند سال فقط به بچه هات برس

سختی داره اما به این فکر کن با هم بزرگ میشن.هم زمان مدرسه میرن دانشگاه میرن.دیگه اینجوری نیست یه بچه کلاس اولی داشته باشی نتونی باهاش کار کنی چون نوزاد داری.پشت هم خیلی خوبه اما سخته.سعی کن حتمااااا واسه پسرت وقت بزاری راهشو پیدا کن.مثلا داری به دخترت شیر میدی به اون بگو بیا واست کتاب بخونم یا شعر بخونم....وقتی دخترت خوابه با پسرت بازی کن.اگه یک ساعت در روز هم بتونی بدون توجه به گوشی و دخترت و هر چیزی فققققط واسه پسرت وقت بزاری نیازش برطرف میشه

بچه هاتون مستقل میشن و این خیلی خوبه

اخی منم همش فک میکنم ک به چن ماه دیگ دلم برای پسرم میسوزه 🥲

عزیزم عیب نداره همین که درک می‌کنه به عضو جدید بهتون اضافه شده خودش نشونه خوبیه انشالله تا چند روز دیگه شما هم سرپا میشن وقتایی که دخترتون خواب هست برا پسرتون وقت میزارن

عزیزدلم 🥺 منم ترس از همین دارم نتونم به بچه اولم برسم فک نکنم بتونم باز ب بچه دوم فک کنم