از تجربتون در مورد بچه دوم بگین؟تا ما تک فرزندها درس عبرت بگیریم

خدا گفته خودتو ب سختی خوب عادت بده تا ب سختی بد نیفتی.ی دونه واقعا گناه داره در اینده بی پناهه.هیچکس هم خون ادم نمیشه .سختیش مگ چقدره اینم دو سال.من پشیمون نیستم با این حالی ک بارداریم وحشتناکه.همین انشاالله ب ثمر برسه دگ بسه.

از اونجایی که مادرم تک فرزنده و ۵۰ ساله آسیب های تک فرزندی رو به دوش کشیده و منم شاهد سختی هاش بودم اصلا اصلا اصلا نمیخواستم بچم تک فرزند باشه
البته کامنت ها رو خوندم متوجه شدم مامانا زندگی رو خیلی سخت میگیرن که انقد اعصاب شون ضعیفه و فقط همین حالا رو میبینن نه آینده بچه رو، انگار هم خدا رو میخوان هم خرما رو هم میخوان متاهل باشن و بچه داشته باشن هم راحتی زندگی مجردی رو
تک فرزندی خودخواهیه

خیلی سخت ولی پشیمون نیستم تک فرزندی رو دوست ندارم من تک دخترم با سه برادر همیشه دلم خواهر میخواست چرا باید بچمو تک فرزند بزارم مطمنم سختی هاشون هم زود میگذره

سختهههه خیلیهم سختهههههه ولی خب پشیمون نیستم

دوتا رو آدم میخواد
خداروشکر جنسم جوره به فکر سومی نیستم
اما
امان از پدری که دو سه تا دیگم میخواد😂

تک فرزندی خوبه چرا بد باشه وقتی وضع مالی معمولیه همون یکی بسه
عوضش از همون بچگی خوب خرجش کن
مدام بفرستش کلاس آموزشی
تو اجتماع سفر باتجربه میشه راه درست خرج کردن براشو بلد باشی لوس نمیشه
مثال میزنم ما چقدر پیانو نواختن رو دوس داریم که بلد باشیم ولی خیلی پر هزینس آرزو داریم بچه هامون بلد باشن خوب وقتی یکی داری بهتر میتونی پیانو فراهم کنی کلاساشم پرهزینس بفرستیش اگرم علاقه داشته باشه که دیگه عالی،
میشه هنرمند
کلا کشف کردن استعداد تو بچگی خیلی مهمه خیلی زود باعث پیشرفت میشه
منتها پیدا شدنه این کشف هزینه بالایی داره

بچه دومی بیارخودتوراحت کن هم بازی میشن دوتاخرج باهمه یجا خرج میکنی زحمت میکشی خستگی میکشی لذت میبری کلی ازشون باهمم بزرگ میشن راحت میشی کمه یابازم بگم😂

سلام. چ جواب های جالبی. یکی میگه بیار. یکی میگه نیار ...ب نظر من. اول ببین خودتو شوهرت. میتوتین. ..بعدم حالا ک بارداری. خداروشگر کن ک مشکل خاصی نداری و امیدوار باش ک. بارداری و. زایمانت ب امید خدا ب راحتی بگذره. از دوران بارداری استفاده کن. بچه دوم اونقدرم ک میگن سخت نیس منم دومی را یهویی شد. میخواستیم. ولی فک نمیکردیم ی باربگیره ..حالام. راضیم. دخترام. باهم بزرگ میشن. فقط خدا کنه. خانواده ها درک کنن ک. دوتا بچه کوچیک سخته. .و توقع نداشته باشن از مادرهایی حدوتا کوچیک دارن

وضع مالی در حد خوب میخواد…یه مامان پر انرژی با حوصله و صبر و استقامت و اعصاب قوی میخواد…یه بابای پایه با درک و شعور بالا که تو شب بیداریا بگه بچه رو بده من حداقل دو ساعتم تو بخواب😒و از همه مهمتر اینکه یه مامانی خواهری مادرشوهری که ترجیحا نزدیک باشه خونش و بیاد کمک دستت وقتایی که هوس یه غذای گرم کردی و با وجود دو تا بچه کوچولو اصلا ممیتونی بپزی و خیلی چیزای دیگه…من که تو این ۴ ماه که پسرم دنیا اومده به اندازه ی ۴ سال پیرتر شدم…قشنگ حس میکنم…رابطم با همسرم هم در حد داغون…همشم بخاطر بچه هاست وگرنه عاشق شدیم ازدواج کردیم تا قبل بچه دار شدن هم یه بار نشده بود قهر کنیم دعوا کنیم داد بزنیم سر هم…خداروشکر😐

بسم الله بگو کاش منم ناخواسته بادار میشدم ازخداااامه
باهم بازی میکنن سخت نگیر بزرگ‌شدن میگی کاش بیشتر میاوردم نگران چی هستی بسپارش بخدا
خوش به سعادتتون که دوباره لایق مادرشدن هستین و خدا بهترین هدیه شو بهتون میده برام دعاکن منم لایق باشم

بسیار بسیار سخته اختلاف سن بچه هام ۲سال و ۱۰ماهه واقعا خسته م ولی پسرم ۲سالس بشه از شیر وقتی بگیرمش ب نظرم اوضاعم بهتر میشه

به هیچ وجه دوس ندارم تک فرزندی

حتما میارم یکی دیگه یا دوتا


من بفکر آینده 30سال دیگه ام اصلا بفکر سختی الان کوچکی ها نیستم بلاخره بچه کوچیک سختی خودش داره

من اختلافشون۳سالو۴ماه هست.سخته ولی الحمدالله داره میگذره.دخترم۷ماهشه.پسرم۳سالو۱۱ماه.

من برام خیلی سخت بوده چون دخترم یکم بیش فعالی داره ولی خداروشکر الان تو این بارداری انگاری دخترم آرومتر شده خودمم آرومم خیلی دوست دارم بچه دوممو ببینم منتظرشم.
سختی هایی داره ولی میبینی دوتا باهم تو خونت داری کیف میکنی انشالله که تصمیم درست بگیری عزیزم🥰

عزيزم بستگي به خودت داره
بنظر من شرايط روحي از همه مهم تره حتي از شرايط مالي
بعد هم همه ميگن واسه اينده و تنهايي بنظرم اين اصلا شرط نيست
همين الان خواهر برادرايي هستن كن سال تا ماه همونو نميبينن و باهم نيستن
بعضي دوست ورفيق هم هستن از خواهر و برادر بهتر
اگه شرايط روحي خوبي داري و ميتوني از پس سختي دوتا بچه بر بياي خوبه با صبر و حوصله زيااااااد

من ک دوتا ندارم ولی بچه اولی خواهرم همسن آراده دومیش 5ماهشه خیلی سخته واقعا اگ هم میخای دومی بیاری حتما بزار بزرگتر بشه ک لاقل بفهمه نباید ب کوچیکه آسیب بزنه .ماهمش باید هواسمون باشه ک یوقت دست و پاهاشو نکشن موهاشو میکنن سرشو فشار میدن یهو از کریر میندازتش بیرون خیلی خیلی مواظبت میخاد.من ک کلا دلم نمیخاد دومیا بیارم ولی اگ هم خاستم بیارم میزارم آراد سرش بشه ک کمتر اذیت بشم لاقل بفهمه ک نباید اسیب بزنه .چون الان بچن نمیفهمن

تجربه

اول آخر باید دومی رو آورد
تحریم اینه ک فاصله ننداز
هرچه فاصله کمتر باشه بیشتر باهم رفیق میشن
مال من ۲۳,ماه فرقشونه

حیلی خوبه همبازی میشن.ی خورده سختی داره ک اونم میگذره.مهم آینده است.فقط قسمت سخت ماجرا برای من خوابوندن همزمان بچه ها بوده!

وای مامانا ایقد گفتین من حسابی ترسیدم و استرس گرفتم پسرم خیلی اذیتم کرد خیلیا جوری که میگفتم غلط کردم بچه خواستم اینم خداخواسته شد ایقد گریه کردم تا دوماه تو شک بودم و افسرده...خلاصه که خیلی بخاطر پسرم عصبی شدم میترسم از پس دوتا برنیام

خیلی سخته افتضاحه واسه امثال منکه فاصلشون خیلی کمه
ولی مال شما انقدام سخت نمیشه مثلا بچه اولت ۵سالش باشه دومی دنیا بیاد

بشینین همین یکیوبزرگ کنین و خداروشکرکنین وغلط مارونکنین

فوق العاده سخته .واعصاب فولادی میخاد.الان درحال حاضر واکسن ۲ماهگی زده.با کلی زحمت مامانم خوابوندش.داداشش بیدارش کرد بایه داد.والان دوباره مشغول خوابدنشیم با مکافات.

فقط وقتی برا سر خاروندن نداری😆درست عبرت بشه برا امثال من و شما