چه حماقتی کردم رفتم دنبالدبچه دوم😔بیچاره پسرم، هنوز تازه یه کم حرف میزنه می فهمم چه چیزا نیاز داشت و نمیتونست بگه خیلی کارا باید براش میکردم که الان با وجود دومی نمیشه😔خیلی هم بهم وابسته ست
موندم چطوری به اون یکی شیر بدم که این غصه نخورهاین چه کاری بود من کردم بچه م کلی اذیت شد

بچهددومت چن وقتشه؟برای کاری ک شده غصه خوردن ن تنها فایده نداره ک تو وبچتو نابود میکنه گلم مامان مهربون ممنون ک انقد دلسوز بچهاتی بهتره دنبال راه حل باشی بجای غصه خوردن مواقعی کوچولوت خابه با پسرت بازی کن دوتایی بگو مامان همیشه تورو دوست داره فقط وقتایی ک داداش یا ابجیت بیداره چون خیلی کوچولوعه من باید کمکش کنم ک شیر بخوره و جیشسو عوض کنم تو هم انقدی بودی من همینکارو براتو میکردم بعدم فیلمای کوچیکیشو نشون بده باهم بخندین و شوهی کنین بگو ببین چقد کوچولو بودی دندونم نداشتی الان ماشالله بزرگ شدی خداروشکر داداشتم زود بزرگ میشه باهم دوست میشین بازی میکنین حتا گاهی از طرف بچه کوجیکت کادو بخر بگو از طرف اونه چون تورو خیلی دوست داره

عزیزم من چی بگم فاصله بچه هام ۱سال ۹ماه واقعا سخته

نگرانی و عذاب وجدانتو گرفتم رفیق،منم فاصله شون ۳.۵سال بود و اوایل تولد دومی به شدت عذاب وجدان داشتم واسه دختربزرگم مثه شما.اما حالاکه بزرگترشدن مثه دوتادوست شدن وخیلی اوقات خوبی باهم دارن هرچندکتکاری م دارن🤪.ولی درکل پشیمان نیستم ازتصمیمم برای فرزتددوم.احساس شمام طبیعی اما گذراست نگران نباش.به جاش سعی کن در طول روز فرصتهای هرچندکوتاهم برای بزرگه پیداکنی که باهاش وقت بگذرونی

الان به دنیا آمده ؟

نترس دختر مال منکع فاصله اشون ۲سالودوماهه ان شالله همه چی خوب جلومیره عزیزم

نه عزیز
فاصله سنی شون خوبه
یکم بزرگتر بشه
همبازی میشن و بهتره