وقتي فرزندمان به حرف ما گوش نميدهد و ما عصباني ميشويم و در نهايت داد ميزنيم و فرزندمان براي مدت كوتاهي آرام يا خاموش ميشود، در حقيقت به مغزمان پاداش ميدهيم.

در اثر اين پاداش، هورمون اعتيادآوري در بدن ما ترشح ميشود كه در اثر تكرار مداوم، ما را مجبور ميكند هنگام عصبانيت داد بزنيم. داد زدن نوعي اعتياد است.

شخصي كه عادت به داد زدن دارد مانند هر انسان معتادي زير فشار به آن پناه ميبرد، لحظه اي آرام و خشنود ميشود و زماني كه اثر اعتيادآورش از بدن خارج ميشود پشيمان و شرمنده شده و قول ميدهد ديگر آنرا تكرار نكند.

اعتياد به داد زدن مانند هر اعتياد ديگري اول به عزيزانمان آسيب ميزند

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط