۹ پاسخ

نوزاد تا دو سالگی و تا زمانی که شیر میخوره باید هر وقت چشم باز کنه مادرشو ببینه تا احساس امنیت بکنه و به مادرش اعتماد کنه که تو بزرگسالی هم دایره ی امنش مادرش و پدرش باشه نه بره بیرون دنبال نقطه ی امن بگرده

حرفای این روانشاس اینارو ول کن
بچت بزرگ میشه یه روزی حسرت این روزارو میخوره ادم
چقد مگه قراره پیش ادم باشه و پیشت بخوابه
بعدش خودش میخواد جدا بشه
بچس شب بترسه و تب کنه و خواب بد ببینه و بختکی بیوفته روش و... ول کن هرچی صلاحه خود ادمه

دقیقا،منم همش میگفتم بچه بیارم جداش میکنم فلان،ولی واقعا میبینم نیازی نیست وقتی بچه کنار ما ارامش داره چشاشو باز میکنه میبینه ما کنارشیم دوباره میخوابع،چرا الکی اذیتش کنم،بزرگتر شد خودش جدا میشع

بچه خودش جدا میشه از یه سنی

منم اینو قبول ندارم نخواد کرد که جای بچه رو جدا کرد بچه بی زبون نصف شب مریض بشه تب بکنه عمرا همچین کاری بکنم

عزیزم جدا نشد هم نشد مگه چی میشه من خودم تا شش هفت سالگی باهاشون خوابیدم نه رابطشونو دیدم نه استرسی بهم وارد شد یادمه مدرسه که رفتم خودم به اتاقم میل نشون دادم و جدا شدم. من دکتر کودک رفته بودم دختر ۳ ساله چسبیده به مادرش راه میرفت لباسشو ول نمیکرد همش مضطرب نگاه میکرد به همه بعد پدرش پیش دکتر گفت خانومم به زور از ۲ سالگی جداش کرد من موافق نبودم خوابش بهم ریخته

اتفاقا کلیپ ش رو دیدم دکتر عزیزی رو هم قبول دارم ولی همه ی حرفای یک روانشناس ممکنه درست نباشه یه روان‌شناس مذهبی دیگه هم میگفت از ۱۸ ماه

درست میگه
جدا کردن بچه نوزادی بیخیالی محضه

من با اینا کاری ندارم ولی تجربه خودم اینه که یه دکتر گاوی گفت بعد یکسال جداش کن و جوری وابستمه که نمیتونم😐 باید همون ۶ ماهگی جدا میکردمممممممممم دکتر خر

سوال های مرتبط