الان که خودم یه بچه دارم، وقتی رفتار اطرافیانمون با بچه هاشون میبینم؛ خوب و بد حرف زدناشونو بهتر متوجه میشم....
دلم میخواد از باهاشون عبرت بگیرم و خوب هاشونم یاد بگیرم.....
همون آن میترسم من هم همن بدهارو تکرار کنم....
رفتارهای بدی که اصلا مورد پسندم نیست؛ مثلا وقت نذاشتن برا بچه و مدام تو گوشی بودن مادر 🫤
و رفتارهای خوبی که با دیدنشون عشق میکنم مثلا ابراز علاقه و وقت گذروندن مثبت با فرزند💜

خیلی خوبه
منم چند وقت پیش یه مادری رو با بچش دیدم
توی خیابون بودن دخترش هفت سالش بود
یه ماشین قرمز کنار خیابون بود مامان به دخترش گفت محیا با ماشین ست کردی؟
دخترش غش غش خندید
من پشت سرشون بودم
خلاصه مامان چند بار یه بار یه چیز معمولی و کمی خنده دار می‌گفت بچه هم می‌خندید
دیدم چقدر خوبه که یه مادر بتونه دائم و توی هر لحظه لبخند بیاره روی لب بچه اش
من این روش رو خیلی دوست داشتم
ولی خیلی وقت ها هم میشه که توی جریان زندگی غرق میشم
و فراموش میکنم دلم میخواست مادر بهتری باشم