۲ پاسخ

چگونه می‌توان کودکان را متقاعد کرد تا مقررات خانواده را قبول داشته باشند؟

هر یک از مقرراتی که خانواده وضع می‌کند، ممکن است با مقررات خانه همسایه متفاوت باشد. جروبحث کردن درباره مقررات خانه همسایه فقط می‌تواند به اصطکاک بینجامد.

کودکان از روی عمد قوانین و مقررات را زیر پا می‌گذارند تا ببینند این قوانین هنوز از اعتبار برخوردارند یا خیر. کودکان در سنین مختلف، با کج‌خلقی یا عدم پیروی، این قوانین و مقررات را به چالش می‌گیرند.

دلایلی محکم از مقررات خوب پشتیبانی می‌کند. درباره مقررات خانواده با فرزندتان صحبت کنید. اجازه دهید -بدون جنگ و دعوا- موردی را مثال بزند که این مقررات را نقض می‌کند. اگر فرزندتان شما را با دلایل قانع‌کننده متقاعد کرد، با تغییر دادن مقررات آبرویتان نمی‌رود. این کار کمک می‌کند که کودک مقررات را قبول داشته باشد و آن‌ها را رعایت کند. با انجام این فعالیت کودک می‌آموزد که هم به خودش و هم به شما احترام بگذارد.

بوِرلی متوکس و دُرُثی ریچ، از کتاب ابرمهارت‌ها، ترجمه مرجان فرجی

اگه مفید بود لایک کن

سوال های مرتبط

مامان یاسمین مامان یاسمین ۲ سالگی
چگونه فرزندم را تشویق کنم تا وسایلش را به دیگران بدهد؟

احساس مالکیت در کودکان کاملا طبیعی است. اما می توان برای تقویت حس بخشندگی و شریک شدن وسایل با سایر همسالان، کودک را تشویق کرد. به این صورت که:
• کودک را مجبور نکنید. به یاد داشته باشید که کودکان تا قبل از سه تا چهار سالگی فقط به نیازهای خودشان می اندیشند، دنیا را از دید او ببینید و هرگز با دعوا و تحقیر و مقایسه او را مجبور نکنید.
• حتی در سنین بالای 4 سال بعضی از وسایل بچه ها برای آنها حکم گنج را دارند، همانطور که شما حلقه ازدواجتان را به کسی نمی دهید، از او هم چنین انتظاری نداشته باشید.
• قبل از ورود مهمان ها، اسباب بازی هایی که فرزندتان روی آنها حساس است را جمع کرده و سایر مواردی که برای بازی مهمان ها مناسب است را بچینید.
• نوبت را در انواع بازی ها به کودک بیاموزید.
• از ساعت استفاده کنید، مثلا در استفاده از وسایل ساعت بگذارید که هر کس حدود دو دقیقه می تواند این وسیله را در دست داشته و با آن بازی کند.
• وقتی از تاکسی پیاده می شوید، به او نشان دهید که اکنون ما صندلی خود را به فرد دیگری می دهیم.
• وسایل شخصی همانند جوراب خود را در برابر چشمان کودک به یکدیگر قرض بدهید.
مامان RyaN مامان RyaN ۲ سالگی
❤️مامانا بخونن❤️



و آنگاه زنی که کودکی در آغوش داشت گفت:
برای ما از فرزندان سخن بگوی.
پیامبر گفت:
فرزندان شما به حقیقت، فرزندان شما نیستند،
آنها دختران و پسران زندگی اند در سودای خویش.
این جوهر حیات است که به شوق دیدار خویش،
هردم از گوشه ای سر بر می کند.
آنها از کوچه ی وجود شما می گذرند،
اما از شما نیستند.
و اگرچه با شمایند، به شما تعلق ندارند.

عشق خود را بر آنها نثار کنید،
اما اندیشه هایتان را برای خود نگه دارید.
زیرا آنها را نیز برای خود، اندیشه ای دیگر است.

جسم آنها را در خانه ی خود مسکن دهید،
اما روح آنان را آزاد گذارید.
زیرا روح آنان در خانه ی “فردا”زیست خواهد کرد،
که شما حتی در رویا نمی توانید به دیدار آن بروید.

ممکن است تلاش کنید که شبیه آنها باشید،
اما مکوشید که آنان را مانند خود بار بیاورید.
زیرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و
با دیروز درنگ نخواهد کرد.

شما کمانی هستید که از چله ی آن،
فرزندانتان همچون تیرهای جاندار،
به آینده پرتاب می شوند.

کماندار، نشانه را در بی نهایت می بیند و
با قوّت، شما را خم می کند تا تیرهایش
با شتاب به دوردست پرواز کنند.

بگذارید فشار این خم شدن با شادمانی همراه باشد،
زیرا کماندار، چنانکه تیرهای پرشتاب را دوست دارد،
ثبات و استحکام کمان نیز برای او عزیز است.

 

از کتاب پیامبر_ جبران خلیل جبران
مامان یاسمین مامان یاسمین ۲ سالگی
بحران دو سالگی

این مرحله از رشد کودکان به دوسالگی پر دردسر معروف است. رشد مغز کودکان نوپا در این هفته ها بسیار سریع بوده که خود سبب ایجاد بحران های احساسی در او می شود که یکی از نتایج آن رفتارهای بحرانی خواهد بود. این مرحله رشد از حدود 18 ماهگی شروع شده و تا 30 ماهگی ادامه خوهد داشت.
در این مرحله کودک شما مرزها را محک می زند، شروع به مخالفت با والدینش می کند اما در کنار آن می خواهد خوب باشد و کمک کند. به یاد داشته باشید که هیچ یک ازین رفتارها به معنای اشتباه در تربیت شما نیست.
در این ماه ها می خواهد مستقل شود و نمی گذارد شما لباس یا کفشش را بپوشانید، با موارد ساده و بدیهی مخالفت می کند و دقیقا برعکس همان کاری که شما می خواهید را انجام می دهد. اکنون یاد گرفته که نه بگوید و ناگهان زیر گریه بزند. شاید حتی ببینید که با تصمیمات خودش هم مخالفت می کند! تمامی این رفتارها درهنگام گرسنگی، خواب آلودگی و ... شدت می یابد. مثلا با این که عاشق ماکارونی است، وقتی برایش آماده می کنید نمی خواهد بخورد.
برای حل این مسائل ابتدا باید صبور باشید، سپس انتخاب ها را محدود کنید و گزینه های کمتری را پیشنهاد دهید.; از دستور دادن بدون حق انتخاب پرهیز کنید که به شدت کودک را لجباز خواهد کرد
مامان یاسمین مامان یاسمین ۲ سالگی
اگر فرزندتان شیر مادر می خورد و اکنون باید او را از شیر بگیرید به این نکات توجه کنید

• زمان مناسب را انتخاب کنید: اگر جابجایی یا اسباب کشی دارید، به سفر می روید و یا به هر دلیلی زندگی از نظم و روال همیشگی خارج شده است، یا به دلایلی تحت فشار روحی هستید، برای مدتی دست نگه دارید.
• از وعده هایی که اهمیت کمتری دارند شروع کنید: شیر ظهر و شیر ابتدای شب وعده های مورد علاقه کودکان هستند. برای از شیر گرفتن از وعده های نیمه شب و سپس بعد از ظهر شروع کرده و به مرور به وعده های اصلی برسید.
• شرایط شیر دادن را کمتر فراهم کنید: اگر معمولا روی مبل خاصی می نشستید و یا او را به شیوه مخصوصی برای شیر دادن در آغوش می گرفته اید، چنین شرایطی را برای او فراهم نکنید تا یاد عادت همیشگی نیفتد.
• زمان شیر خوردن را کم کنید: اگر همیشه ده دقیقه شیر می خورده، به مرور زمان را کم و کمتر کنید و به بهانه بازی و ... شیر خوردن را تمام کنید.
• شیر خوردن را به تاخیر بیندازید: هر بار که فرزندتان تقاضای شیر می کند، با بازی و ... حواس او را پرت کرده و این را به تاخیر بیندازید.
• عجله نکنید: از شیر گرفتن ممکن است دو هفته تا یکماه طول بکشد، کودک باید با کسب استقلال و توام با آرامش از این مرحله عبور کند پس عجله نکنید.
مامان دلوین مامان دلوین ۲ سالگی
شما که صاحب یک فرزند هستید، حتما بخونید؟
- کودکان تک فرزند به دلیل نداشتن خواهر و برادر، روحیه رقابت طلبی که لازمه و اساس موفقیت فرد در زندگی است را ندارند و معمولاً این ویژگی به طور مطلوب در آن‌ها شکل نمی‌گیرد.
- باتوجه‌به اینکه تک فرزند‌ها نسبت به دیگر کودکان که دارای خواهر و برادر هستند، از طرف پدر و مادر خود معمولاً تحت توجه بیشتری قرار دارند، ممکن است به افرادی خودخواه تبدیل شوند که همه چیز را برای خود می‌خواهند.
- بچه‌هایی که تنها فرزند خانواده هستند و خواهر و برادری ندارند، چون همیشه از پدر و مادر خود در تمام کار‌ها و رفتار‌هایشان الگوبرداری و تقلید می‌کنند، معمولاً افرادی پرتوقع، کمال‌گرا و غیرقابل‌انعطاف هستند که فرصت کافی برای درک مفهوم همدلی کردن و از خود گذشتن به‌خاطر دیگران را نداشته‌اند.
- باتوجه‌به اینکه تک فرزند‌ها زودتر از دیگر هم سن و سال‌های خود که چند فرزند هستند، وارد دنیای بزرگسالی می‌شوند، اغلب اوقات نمی‌توانند تجربه رفتار‌هایی را که گروه سنی آن‌ها به طور طبیعی از خود نشان می‌دهند، تجربه کنند و معمولاً رفتار‌هایی که از آن‌ها سر می‌زند، بسیار شبیه به رفتار بزرگ‌تر‌ها است.