واقعادلم به حال بچه ام میسوزه خیلی زودعصبی میشم وهمش خسته ام وغرمیزنم خصوصادسگه غروب وشب نمیدونم چرا

منم همینطوری ام.ی نفر بهم ی جمله گفت ک اروم شدم
گفت تصور کن پونزده سال دیگه در اتاق بچت رو باز میکنی پر دوده داره مواد میزنه .
بعد تصور کن در اتاقشو باز میکنی مرتب و لوکس نشسته کتاب میخونه
تصمیم با توئه که با رفتار الانت بچت رو در اینده چطوری ببینی.نزدیک ی هفته س داد نزدم عصبی شدم نشون ندادم توجه کردم

سعی کن آروم باشی همه ما یه وقتهایی کم میاریم اگر میتونی در روز چند ساعت بزار پیش مادر یا خواهر یا همسرت ببره بیرون بگردونه اینطوری هم اون بچه حال و هواش عوض میشه هم تو یکم به خودت میرسی و آرامش میگیری

وای منم هرشب عزاب وجدان میگیرم ومیگم ازفرداباهاش خوب میشم وتکرارنمیکنم اماباکوچک ترین کارش ازکوره درمیرم دادمیزنم 😔😔😔

نگران نباش خیلی ازمادرا همینن

خسته گی حق طبیعی هرآدمی هست وباید استراحت کنیم
یه ساعتایی برای خودمون باشیم
ازلحاظ ویتامین وکم خونی چکاو بشیم