۴ پاسخ

خوب عزیزم طبیعیه

خوب این طبیعیه که بچه هر چه بزرگتر بشه غریبرو از آشتا تشخیص میده .خودتون باکسی که هر روز میبینید صمیمی ترین یا سالی یکبار طرفو ببینی .بچه ها هم باهوشن و اینو به خوبی تشخیص میدن

خیلیم خوبه نشانه ازهوش بچس دخترمنم همینه خوبه که بغل هرکس نمیرن من دوست دارم البته حرفای اطرافیان زیاده جدی نگیر

دختر منم همینطوره وقتی از کسی مهرومحبت ببینه و بیشتر باهاش بازی کنه طبیعتا دوسش داره و‌پیشش میره،برعکس کسی که ماهی ی بار یا چندماهی به بار ببینه مهر ومحبتی نداره براش.اشنا و فامیل هم فرق نمیکنه

سوال های مرتبط

مامان امیر مامان امیر ۱ سالگی
مامانا من میدونم علائم اولیه اوتیسم چیه ولی میگن طیف گسترده داره ممکنه تو بعضیا خفیف باشه کسی بچه اوتیسمی از نزدیک دیده؟چه فرقی با بچه عادی دارن؟مثلا حرف نمیزنن ظاهرشون هوششون فرق داره؟ بچه من ماشاءالله هوشش خوبه ارتباط چشمی داره محبت داره ناراحت بشی متوجه میشه فوری بوسم میکنه بیرون بریم ماه رو ببینه فوری نشون میده میگه دوه به ماه میگه مثلا بگم شلوارتو بیار بپوشونم میاره خلاصه همه چیش عادیه ولی چندتا مسله ک به اوتیسم ربط دادن از دیروز خواب و خوراک رو ازم گرفته چندجا خوندم تو بچه خودم دیدم،مثلا گاهی دور خودش میچرخه سرگیجه میگیره،به چرخ های ماشین خیلی علاقه داره، به لباس‌شویی علاقه داره،ماشین هاش رو ردیف میچینه،و غذای میکس میخوره بیش حسی زبانی داره اینارو میگن علائمشه از دیروز من اصلا نخوابیدم حالم اصلا خوب نیست امروز روز خوبی برام نبود خواهش میکنم اگه کسی میدونه بچه اوتیسم چطوریه بهم بگه دقیقا چه فرقی دارن،بچه من با من با پدرش بازی میکنه بچه ای ک اوتیسم باشه اونم بازی با خانواده رو میدونه؟ بعد اینکه یه هفته اس خیلی جیغ میزنه،راستی اشاره ام بلده مثلا میگه فلان چیز رو بده با انگشت نشون میده،مامانای عزیز خواهش میکنم اگه میدونید بهم بگید تست آنلاین اوتیسم هم گوگل زدم گفت اوتیسم نیست ولی چندتا رفتارش ذهنمو درگیر کرده
مامان امیر مامان امیر ۱ سالگی
من شدیدا فویبای سرماخوردگی بچمو دارم همش میترسم ویروس بگیره بخاطر همین یکم محدودش کردم حس میکنم خوش نمیگذره بهش،مثلا گاهی میبرم جلوی در بازی کنه میره نزدیک بچه ها نمیزارم چون میبینم اکثرا سرما خوردن یا دست به جایی میزنه جلوش رو میگیرم اگه گوش نده میارمش خونه،یا اینکه خودم سرما خوردم انقد استرس دارم بچم بگیره ک اعصابم بهم میریزه پارسال شوهرم هی مریض میشد رعایت نمیکرد هی تذکر میدادم اونم گوش نمیداد حرص میخوردم از الان نگرانم شوهرم مریض شه به بچم بده چون شغلش جوریه با بچه ها سرکار داره پارسال چندبار بچمو مریض کرد از الان غصه میخورم زندگی با وجود حساس بودن خوش نمیگذره،چون بچم چندبار ک مریض شده تبش بالای ۴۰ درجه شده و من خیلی ترسیدم کنترل نمیشد خلاصه همش نگرانم و اذیتم خیلی،یا خانواده همسرم ک مریض میشن اصلا رعایت نمیکنن اصلا حالیشون نیست ک منتقل میشه و بچه رو خیلی بوس و بغل میکنن منم سعی میکنم دیر به دیر برم ولی گلایه میکنن و شوهرمم ناراحته ک چرا نمیرم،شما چطوری حساس هستین یا نه