بعداز بدنیا آمدن بچم خیلی زود عصبی میشم هرچی پیش خودم تکرار میکنم ک‌ارو م باشم اما نمیتونم حتی باپسرمم با صدای بلاندبلند صحبت میکنم اصلنم حرفمم بلند نمی‌دونم چکارکنم

منم مخم سوخته

منم همینم با همسرم و مادرم خیلی بد رفتاری میکنم همش حس میکنم اونا از وجود من راضی نیستن و .‌‌.. مثل افسرده ها فکر میکنم اووف

دادن کلا من حرف زدنمم با صدای بلند
همه فک میکنن ک من دعوامیگیرم بدبختیمونم اینکه با مادرشوهرمم توی یه حیاط زندگی میکنیم

عزیزم من مثل شما بودم
اما یه دکتر بهم گفت همه حرفایی که تلمبار شده تو دلت رو همه رو توی یه کاغذ بنویس بدون هیچ محدودیتی بعدشم پاره کن بریز دور
من هزاران باز نوشتم که من عاشق بچمم و نباید سرش داد بزنم همه عذاب وجدان هایی که نسبت به بچم داشتم چون حالا دعواش کردم یا هرچی و نوشتم وکم کم خیلی رو من تاثیر گذاشت و الان خیلی ارومم…

منم همینطور
منی که اروم بودم

منم گاهی کم میارم دیوونه میشم سر دخترم داد میزنم ولی باز پشیمون میشم خدا منو ببخشه🥺