سلام عزیزان لطفا هرکس میتونه کمکم کنه دیگه کم آوردم اعصابم داغون شده
پسرم اصلا بهم وابسته نیست حاضر با باباش یک هفته حتی بیشتر هم بره بیرون شب هم نیاد خونه میرن خونه مادرشوهرم اما پیش من نمونه شوهرم هم انشالله همین روزا خبرش برام بیارن از این موضوع سواستفاده میکنه با خودش میبرش دیگه نمیاره نمیگه مامانش اینجا تنها حداقل پسرم ول کنم پیشش بمونه
با پسرم هررفتاری ک فکر کنید انجام میدم براش همه چیز میخرم همه جا میبرم اصلا باهاش بداخلاقی نمیکنم شوهرم یک چهارم کارهای منو نمیکنه اما پسرم همش میگه بابا یکبار نمیگه مامان

منم همینجوری ام بابای دخترم همه دعواهای ما رو میندازه گردن دخترم که این بچه از وقتی به دنیا اومده دعواهامون شروع شدن بعد هم خودش میشینه قشنگ باهاش بازی میکنه همه بار تربیت بچه با منه اونم براش آسون میگیره دخترم کلا باباییه گاهی از ترس اینکه من ناراحت نشم چیزی نمیگه

ناراحتی شما آرزوی منه خواهر 😂
اینقدر دخترم بهم وابسته ست ک جرات ندارم جایی برم از بس گریه میکنه با اینکه خوش اخلاقم نیستم همش دعواش میکنم از بس لجباز و شیطونه ولی بازم میگه من مامانمو دوس دارم 🤣
باباشم بخواد جایی ببرتش میگه مامان باید بیاد

حق داری شرایط جالبی نیست
کار باباش هم بده بچه ازت دور میشه سعی کن با مهربانی بهش بگی وقتی میری بیرون دلتنگت میشم

چون توهمش پیششی زیاد نکران نبودن تو نیست دوست داره بابقیه هم بره بگرده البته دخترمن کاملا برعکس پسرشماست و من ازاین قضیه شاکیم😑😑😑هرکی یجور دغدغه داره

بیرون رفتن رو دوس دارن طبیعیه ..
دختر منم عاشق بیرونه و مهمونی رفتن