#تجربه
ساعت ۸ یهو تصمیم گرفتیم شام رو بیرون بخوریم، چون اصلاً ب تو برنامه ی امروز بیرون رفتن نداشتیم ، خلاصه به سریعترین حالت ممکن حاضر شدیم و سر از رستوران همیشگی درآوردیم، تا نشستیم بچه جون شروع کرد به غر زدن، دست کردم از کیفش کتابی، اسباب بازی یا خوراکی مورد علاقه ش رو بهش بدم که دیدم ای داد بیداد ،کلا کیفش رو جا گذاشتم🥲🥲
طبق معمول رستوران شلوغ بود و آماده شدن سفارش قرار بود خیلی طول بکشه و بچه جون هم گرسنه بود و دنبال بهانه ... همسرم خواست گوشی بده دستش که من یه اجی مجی کردم و درجا یه بازی رو میزی اختراع کردم😅😅
یه دستمال کاغذی برداشتم و باهاش توپای کوچولوی سبک درست کردم و بابا و بچه جون که روبروی هم نشسته بودن باید توپا رو با فوت کردن میفرستادن سمت طرف مقابل 🤗🤗
دو تا پسر بچه ۴ و ,۵ ساله م میز کناری بودن اومدن قاطی بازی شدن، رستورانو گذاشته بودن رو سرشون😂😂
حالا گارسونا و خدمتکارام رد شدنی یه فوتی به این توپا میکردن و خلاصه فضای کسل کننده و تایم انتظار تبدیل شد به یه تایم مفید و بچه جون دوتا دوست پیدا کرد و کلی هم با بابا و بقیه تعامل کرد و کیف کرد و تا اومدن غذا خبری نق نق و غرغرم نبود و منم راحت واسه خودم یه قهوه سفارش دادم تا شام بیاد ریلکس کردم واسه خودم 😇😇
توپ کوچولومونو تو عکس میبینید؟