عزیزم اول از همه سعی کنید احساس ترس دخترتون به رسمیت بشناسین.به جای اینکه سعی کنید بهش بگین ترس نداره که برو جلو برو انجامش بده از چی میترسی و جنلاتی ازین دست باورش کنید.لازم نیست شما اعصابتون خرد کنید باورش کنید و بهش فشار نیارید . ببینید الان مثلا خودتون اینجا اینو نوشتین اگر یه مادری بیاد به شما بگه از چی اعصابت خورده چرا کم تحملی سریع احساس بدی پیدا نمیکنید ؟بچه ها همینطور هستن هنوز بیان احساسشون براشون سخته و نمیتونن جدیریت کن احساسات متفاوت خودشون . در نهایت از یه مشاور حیطه کودک کمک بگیرین
اون تکنیک آب و نمک اجرا کن رو سرش
عزیزم پسرمنم اینجوریه
یوقتا فقط میره رو پله ها بچه ها رو نگاه میکنه
نباید سخت بگیری ذات بچه ها باهم فرق داره
اتفاقا باید بیشتر ببریش بیرون
تو خونه باهاش مغازه بازی کن. مثلا بگو برو از اقا سیب زمینی بخر. بهش پول بده. برو هویج بخر از اقا
. به اقا بگو اقا هویج دارید؟؟
خیالی باهاش بازی کن
بیشتر ببرش بیرون و توی جمع
عزیزم حتما از مشاور کمک بگیر اگه تو شهرتون نداره شمارمو میدم هفته دیگه قرار برم پیش دکتر پسرم اگه امکانش بود شمارشو بگیرم تلفنی ازش کمک بگیری
سلام اروم باشید.....سلامت بچتون براتون مهم باشه ن حرف دیگران.....باهاش بازی کنید تو پارک.....
انشالله ک هیچ موردی نداره و چیزیش نیس اما ی متخصص روانپزشک کودکان ببرید
عزیزم درکت میکنم پیش مشاور کودک ببر حتما
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.