۱۱ پاسخ

بچه ها در این سن وابستگی شدیدی ب مادر پیدا میکنند و به خاطر اینکه اضطراب جدایی دارند معمولا دچار این حالت میشوند
ولی خب بهتره ب غیر از خودتون یه ادم امن براش داشته باشید که در طول روز در کنارش سرگرم بشه (حالا این ادم امن که بچه باهاش راحته همسر یا اگه فرزند دیگه دارید میتونه باشه )
سرگرم بشه بچه با اسباب بازی های امن و مجاز با سنش و شما با فاصله از اون به کارهاتون برسید البته صداتون را بشنوه تا احساس امنیت کنه و….
کم کم مستقل تر میشه البته مدت دوری فرزند و مادر از ۶ماهگی تا یک سال در طول روز دو ساعت میباشد نه بیشتر
و این خالات کاملا طبیعی هست

مثل پسر من
همه کارام مونده

عزیزم پسر منم همینه همین که پاشم گریه پیکنه فقط وقتی خوابه میتونم یه کاری کنم

دختر من کنارش آرومه ولی پا میشم میرم گریه میکنه دوست داره همش من ببینه

پسر من باز میگه کلا برم دارین منو تو خونه بگردونین ک نگاه کنم.نمیدونم چکارش کنم

منم همینطور 😭😭

من میذارم تو روروئک دیگه یا مجبور باشم کارتون در حد ده دقیقه میذارم چون نمیتونم به کارام برسم

اگه بعد خوابم باشه وقتی خواست بیدار شه کنارش باش حتما از دوری با شما میترسه

پسر منم همینه از ۴ ماهگی شروع شد الان بدتر شد

علاجش اینه یه جوری به یه چیزی مشغولش کنی حالا تلوزیون بازی هر چیزی که توجهش و جلب کنه

عادتش دادی. بلندشدنی لباسی ازخودت بزارکنارش بوتو حس کنه. پاشوکاراتوبکن.
شاید جواب گرفتی امتحان کن

سوال های مرتبط