مامانا وقتی از کنار پسرم بلند میشم برم آشپزخونه گریه میکنه.باید با خودم ببرمش .یا وقتی میرم دستشویی میزارمش رو تختش که حفاظ داره بمونه بازم گریه می‌کنه.وقتی میریم مهمونی کسی بخواد بغلش کنه گریه می‌کنه .خودم اذیت میشم که همش باید بغلش کنم.شوهرمم میگه تقصیر خودته،بزار انقدر گریه کنه که عادت کنه به تنهایی.ولی من دلم نمیاد .از طرفی خودم اذیت میشم از طرفی هم حرف‌های شوهرم ناراحتم می‌کنه که منو مقصر می‌دونه.نمیدونم چیکار کنم.خستگی بچه داری از یه طرف ،از یه طرفم حرفهای شوهرم به جای اینکه کمکم کنه منو مقصر جلوه میده ناراحتم می‌کنه.شما چیکار میکنید این جور موقع ها؟

عزیز من اوج اضطراب جدایی رو کوچولوت داره تجربه می‌کنه
نه شما مقصری نه کوچولوت
یکی از مراحل طبیعی رشد ه
اما توی کل روز باهاش دالی بازی زیاد بکن، بهش کمک می‌کنه
یا وقتی میری دستشویی باهاش که پشت در نشسته حرف بزن و شعر بخون، بیخیال همسایه ها😂

وای پسر منم اینطوریه کلافه شدم نمیزاره ی کاریم بکنم🤦‍♀️

سن اضطراب جدایی از الان شروع میشه

پسر من اینجوره از اول خیییلی بغلی بود وقتی راه افتاد بهتر شد والان باااز بدتر شده
فقط میخاد بچسبه بهم و ببرمش بیرون
پیش هیچکس نمیمونه
اضطراب جداییه و طبیعیه
و باید بچه از بودنتون مطمعن بشه حساس نش

پسر من از هفت ماهگی همینجوریه. واقعا کلافه شدم. بغل هیچکس نمیره. دکتر میبرمش خییلی گریه و بی تابی میکنه. دالی بازی هم زیاد می کنیم ولی اثر نداره

پسر منم همین طور ولی در طول روز که خونه م مدام جامو عوض میکنم ولی میبینم گریه می‌کنه صداش میکنم که بیاد پیدام کنه وقتایی هم که سرکارم اصلا بهش زنگ نمیزنم فقط وقتی میام با دالی باهاش بازی میکنم

پسر منم همینه
بغل هیچکس نمیره حتی
مادرشوعرم گربه می‌کنه
فقط بغل مادرم می‌ره ک حتی بغل منم نمیاد
کلا هیچ‌کار نمیزارع بکنم منم میزارم گریه کنه کارامو مبرسم

همه ی بچه ها این مرحله رو دارن اضطراب جدایی بعد یه مدت خوب میشن با ید تحمل کنی منم تو همین مرحلم بعضی وقتا واقعا اذیت میشم ولی خب میگزره
و شوهرمم اصلا کمک نمیکنه بعضی وقتا میگم شاید بچه مال من خودم تنهاس

باهاش بلند بلند صحبت کن هرجا هستی ببینه که صدات میاد