۲ پاسخ

#تربیت_فرزند

چند مورد رفتار اجتماعی كه بايد به فرزندانمان آموزش دهيم :

✅ وقتی درخواستی دارد، بگويد لطفا

✅ وقتی چيزی دريافت كرد، بگويد متشكرم

✅ اگر به كسی ضربه‌ای زد، بگويد معذرت می‌خوام

✅ وقتی كسی وارد اتاقش می‌شود، سرگرمی‌های الكترونيكی‌اش را كنار بگذارد

✅ وقتی با افراد صحبت می‌كند، به چشم‌های آن‌ها نگاه كند

✅ صبر كند صحبت ديگران تمام شود بعد شروع به صحبت كند.

این آموزشها زمانی کارآمد می شود که والدین خود عمل کننده ی این طرح باشند.
آموزش و تغییر را از خودمان شروع کنیم.

هرچقدر مفید بود لایک کن

سوال های مرتبط

مامان 🧸رونیا رویسا🧸 مامان 🧸رونیا رویسا🧸 ۲ سالگی
مامان 🧸رونیا رویسا🧸 مامان 🧸رونیا رویسا🧸 ۲ سالگی
مامان ❤️فاطمه❤️ مامان ❤️فاطمه❤️ ۲ سالگی
کنترل عصبانیت

هنگامی که والدین به طور کار آمد هیجان های خود را مهار می کنند، فرزندان شان هم یاد می گیرند تا به همین شیوه عمل کنند. روشی که والدین برای مدیریت خود در شرایط انفجاری (عصبانیت بیش از حد) به کار می برند، الگویی برای فرزندشان می شود تا به هنگام خشم یا اندوه از آن الگو تبعیت کنند.
بنابراین کنترل خشم و عصبانیت چیزی است که همه والدین به آن نیازمندند. خود مهار گری روشی برای کمک به والدین است تا از وارد کردن صدمه به فرزندشان اجتناب کنند. با کسب این مهارت، والدین خواهند توانست تا با فرزندشان به شیوه هایی موثر حتی در لحظات تنش زا، تعامل کنند.

مثلا وقتی کودک ما شاهد است که به نظر خیلی عصبانی می آییم، خشم خود را فرو بخوریم و سکوت کنیم و چند دقیقه ای از او بخواهیم محیط را ترک کند تا کنترل خود را دوباره به دست آوریم، او نیز از این شیوه استفاده خواهد کرد. در واقع رفتارهای خشن فرزندانمان بازتابی از رفتار والدین است.

خشم، هیجان پایه ای است که هر کسی آن را می فهمد. می توان به افراد آموزش داد که چگونه خشم خود را بدون آسیب زدن به خود یا دیگران مهار کنند. آنچه حائز اهمیت است قبول مسئولیت اعمال خود و پذیرش احساسات به عنوان بخشی از ماهیت بشری است.


@koodakaneh7
مامان کیهان مامان کیهان ۲ سالگی
نکته عکس چیه؟
.
چند روز پیش رفته بودیم خونه یکی از دوستامون
.
توی خونشون به هیچ کدوم از دکوریا دست نزد ... با وسیله هایی که بهش دادن بازی کرد، برای برداشتن کوسن مبل اجازه گرفت و بعد از حدود یک ساعت با اونها ارتباط گرفت و صحبت میکرد.
.
این رفتار نتیجه ی بخشی از تربیت اصولیه
توی خونه در چارچوب اجازه داره آزادانه تجربه کنه
خونه بقیه بخواد دست بزنه میرم دستشو میگیرم توی چشماش نگاه میکنم میگم مامان باید اجازه بگیریم ازشون
اصرار های اون سرجای خودشه و من هم مقتدرانه روی حرف خودم میمونم... دلیل میارم، که چرا نباید دست بزنه و اکر خیلی ببینم نیازداره دست بزنه و واقعا تشنه ی اون تجربه هست اجازه میگیریم یکم دست بزنه دوباره میزاریم سرجاش ...
اینکه کودک دیر ارتباط میگیره اصلا چیز بدی نیست ،اون اول باید مطمئن بشه که همه چیز امنه پس بهش سخت نگیرید ،زوری ندیدش بغل کسی یا نکشونیدش جلو که بده باید دست بدی باید سلام کنی ، این ورود به حریم شخصیشه... شما انجام بدید،اون یاد میگیره... فرزندتون رو توی خونه خودتون همزمان که راه و روش درست رو نشونش میدین ازاد بگذارید و خونه مردم بسیار مواظب رفتارش باشید (نه سختگیرانه) احازه بچگی کردن بهش بدین...
اینجوری فرزندتون یک فرد اجتماعی بار میاد که مورد پذیرش هم هست و تنها نمیمونه... بچه ای که خیلی همه جا رو بهم بریزه و پدر و مادر هم به اصطلاح ازاد بزارنش و هیچ چی نگن به مرور به یک کودک تنها تبدیل میشه و همچنین برعکس، کودکی که بسیار سختگیرانه باهاش رفتار بشه و حق هیچ کاری بدون اجازه رو نداشته باشه...
رعایت اعتدال کلید کارمونه💪💪👌👌🌷🌷🌷