اهالی روستایی به دليل بی‌ آبی تصميم گرفتند برای نزول باران، نماز باران بخوانند.
نزد روحانی روستا رفتند و از او خواستند تا زمانی برای نماز باران مشخص نمايد.
روحانی به آن‌ها گفت: روزی با پای برهنه همه بيرون از آبادی حاضر شويد تا نماز باران بخوانيم.
روزی كه تمام اهالی برای دعا و نماز در محل مقرر جمع شدند، روحانی به جمعيت نگاهي كرد و توجه او به یک پسربچه جلب شد كه با چتر آمده بود.
روحانی جمعيت را رها كرده و به‌طرف خانه بازگشت.
مردم متعجب دور او حلقه زدند كه پس چرا نماز باران نمی‌خوانی؟
او به مردم گفت: چون در ميان شما فقط اين پسربچه اعتقاد واقعی به خدا دارد و با توكل به او، به اينجا آمده و اشاره‌ای به پسربچه‌ای كه با چتر آمده بود، نمود.“

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط