۸ پاسخ

باور کن امروز رفتم بازار ی دور بزنم با خودم میگفتم بچه مونده خونه کاش پول داشتم میبردمش شهر بازی یکم روحیه اش عوض شه پول باشه همه چی سر جاشه
ماها مادرایی هستیم ک میخایم بچمون تو رفاه باشه بخاطر این استرسمون زیاده

وای وای وای این خود منم تا ابد منم😭😭😭😭😭😭

صبرشون خیلی بیشتر بوده
بچها بیرون بازی میکردن خسته میشدن هم غذاشون خوب بود هم خوابشون و فکر اینده بچه نبودن بچه میاوردن و تموم
ولی الان من به شخصه صفر تا صد بچمو خودم بزرگ کردم
شوهرم نفهمید یه ذره سختی کارو
حالا امشب میگه یه بچه دیگه...
و منی که خسته و افسردم با یه روح‌و جسم ۷۰ ساله

تا ابد حق 😭😭

انقد که ما از مامانامون کتک خوردیم کجا بچه های الان کتک میخورن کجا مادرای با اعصابی داشتیم و الان ما عصبی هستیم😆بعد اونموقع چندتا بچه بودیم خودبخود باهم سرگرم می‌شدیم ولی الان نه بچه ها تکن دره عوض شده نسل ها عوض شدن آیا ماهم مثل مادرامون زندگی می‌کنیم که بخوایم بچه هامون مثل زمان ما زندگی کنن! کی اون موقع ها انقد گرونی و فقر و بدبختی بود یه نفر کار می‌کرد خرج کل خانواده پر جمعیت رو میداد و پس اندازم می‌کرد الان کل خانواده باید کار کنن اونم نه یه کار باید حداقل دوتا شغل داشته باشن تا بتونن نون شبشون و بخورن

واقعا همینه من انقد تنهام غریبی سخته واقعا دلم میگیره همیشه و بیشتر حوصله ندارم🥲🥲

زندگیامون پراز تنش و استرسه

چقدر قشنگ نوشته


من فکر کردم زندگی من همینه

سوال های مرتبط