سلام. شبتون بخیر مامانهای عزیز. می بخشید من جدیدا یه مقدار تحملم کم شده تا بچه ام کار اشتباهی کنه دعواش میکنم. همش به خودم قول میدم صبور باشم و مدارا کنم باهاش اما گاهی واقعا از دستم در می‌ره و با خودم میگم اگه چیزی هم نگم ممکنه توی تربیتش سهل انگاری کرده باشم. خلاصه گرفتارم که باید چه رفتاری کنم که هم متوجه بشه کارش اشتباهه هم خودم هیولا نشم. راهکاری دارید که بتونم صبرمو بیشتر کنم؟ یا کتابی میتونید معرفی کنید که بدونید مفیده ؟ ممنون میشم

دقیقا میفهمم چی میگی من هر شب که می‌خوابه با خودم میگم فردا مادر بهتری میشم بیشتر تحمل میکنم بعد صبح با اولین اشتباه دعواش میکنم ولی سه وقتایی واقعا خودش کاری میکنه که دعواش کنم صبح دخترم آروم نشسته بازی میکنه پسرم اما کنارش بهش گفتم آبجی رو هل ندی میوفته گل میکنه از دستی هل داد به پشت افتاد یه عالمه گریه کرد منم عصبانی شدم دعواش کردم

منم اینجوری شدم قبلا اصلا اینجوری نبودم چرا آخه😞😔

از خستگی و افسردگی هست که متاسفانه هممون کم و بیش گرفتارشیم

سلام منم جدیدا اینطوری شدم
کم حوصله ام زود صبرم لبریز میشه و فقط می‌خوام داد بزنم موقع عصبانیت

سلام گلم منم مثله شمام

شاید خسته اید.آدما که خسته میشن کم حوصله میشن.سعی کن یه برنامه ریزی کنی تو طول روز برای خودت وقت بذاری.مثلا بری پیاده روی یا هر کار کوچک در دسترسی که می تونی انجام بدی برای خودت.
و اینکه سعی کن کارای بی اهمیت دخترت که نه خوبن و نه بد رو نادیده بگیری.ما نود درصد کارای بچه هامون نه خوبن نه بد ولی ما فکر می کنیم که بد هستن و هی بهشون گیر میدیم