خونه مامانمم بچم خیلی ناجوره شبو کل بیداره هیچ صبحم بیداره هیچ ظهرم بیداره و این وسط ده دیقه هم نمیخوابه من دیگه از تنهایی میمیرم کسی کمک نمیکنه از مامانم چن بتر خواهش کردم گف نه نمیتونم من زمان خودم بچه خودمو نگه داشتم الان بچه تورو نگه نمیتونم داشته باسم اینم بگم دوسش نداره میاد بچه خوابید بیدارش میکنه میخنده میره

چقدر ناراحت کننده آدم درباره رفتار یه مادر اینطوری بشنوه
برو خونه خودت راحت‌تری حداقل همسرت کمکت بده

خب چرا موندی🥺 برو خونه ی خودت وقتی قرار نیس کسی کمک کنه

موقع رفتن به گردش هم سرم گیج میزد گفتم شیر دخترمو بده گف عه من کار دارم خودت بده بچه رو مامانش بزرگ میکنه گفتم باشه دید که گیج میزنم کم مونده از بغلم بیوفته گرفت شیرشو ی جوری داد ااز بینی بچم شیر زد بیرون بچم خفهه شد

برو خونه خودت يكم ك بگذره عادت ميكني واقعا البته بگم بچه ها روز ب روز بدتر ميشن ولي تو عادت ميكني شوهرت نيس روزا دوساعت نگهش داره؟

تا الان گشنگی کشیدم فک کنین نهار نخوردم صبحانه نخوردم با معده خالی نشستم تا الان

برگشت گفتم بهم غذا بده گف باشه هی منتظر بودم بگه بیام نگفت رفتم پرسیدم گف تو بهم نگفتی که

حالا اینا بکنار من از دیشب کلا بیدار بودپ ی دیقه هم نخوابیدم تا ۲ ظهر ۲ظهر شد خوابم برد از خواب بیدار شدم ۷ عصر گفتم میشه غذا گرم کنی واسم نکرد رفت بیرون گردش