جایی خوندم که نوشته بود : اولین حمام بعد از زایمان رو فراموش نمیکنم
شکمی که خالی بود...
خونی که روی پاهایم جاری شده بود...
غرور و قدردانی بی حد و حصر برای بدنم که فرزندمان را حمل کرده بود...
و ذهنی که از خود میپرسید؛
ایا این من بودم که توانستم از عهده زایمان بربیام؟
ایا این فرزند من است؟