سلام ماماناااا🫶🏼
ایندفعه بجای سئوال پرسیدن اومدم درد و دل کنم....🫠
من کل دوران بارداریم همه چی عالی بود از روز اولی که فهمیدم باردارم همسرم برادرم مادرم پدرم مثل همیشه کنارم بودن توی هر شرایطی برام بهترین روزارو رقم زدن...ولی خب زندگی چالشای خودشو داره توی تموم این چالشا همشون مثل کوه پشتم بودن اینارو میگم که بدونین بهانه ای ندارم برای اینکه نقش افسرده هارو بازی کنم....من از هفته پیش استراحتم بیشتر شده راه نمیرم کار نمیکنم همش استراحتم خونه مادرم همه چی تا پیشم هستن خوبه ولی وقتی یه لحظه تنها میشم دلم میگیره غم دنیا آوار میشه رو سرم...همش دلم میخواد بهانه گیری کنم دلم میخواد بزنم زیر گریه اصلا این حالمو نمیفهمم بنظرتون من افسرده شدم؟ چیکار کنم ازین حال و هوا بیام بیرون؟ دلم نمیخواد نینیم تو دلم ناراحت بشه🥲

شنیدی میگن خوشی زده زیر دلش 🤣حکایته تو دختر جان
یه کتابی بخون ویس های شاد گوش کن
ما بدبختا چی بگیم من توی یه شهر غریب هیچکسو ندارم جز خانواده شوهرم که فقط جمعه ها میبینمشون
شوهرمم از صبح تا شب سرکار شبم خستگیاشو میاره برای من
هیچکسم نه پشتم بوده نه حمایت کرده
خودم همش حال خودمو خوب میکنم
چاره ای نیس
تو هم یکم صبور باش نهایت۴هفته دیگه ایشالا زایمان میکنی اونقد سرت گرم میشه که همین گهواره هم نمیای😅

دل به دلش بدی باید همش گریه کنی،من که اشکم دم دره سریع جاری میشه،این هفته پیشرفت کردم عصبی شدم دو نفر رو باهم قورت میدم

برای هورمون هاست .... سعی کن خودتو سرگرم کنی

طبیعیه گلم من مامانم هفته پیش پیشم مونده بود وقتی که رفت اون شب خیلی دلگیرکننده شده بودبرام میخواستم گریه کنم اینقدرخونه ساکت واروم بود خیلی بدبود🥲
فقطم‌توبارداری اینطوری شدم خودتوسرگرم کن

بخاطر هورمون هاس ربطی نداره به اطرافیان
اطرافیان میتونن کمک کنند ولی مهم ترین قسمتش برمیگرده به بدن خودت و هورمونات

طبیعیه قربونت برم چون استراحتی اینجوری میشی و از تغییرات هورمونیه نگران نباش فقط نزار این حس تو وجودت بمونه زود خودت سرگرم کن

هورموناته عزیزم عادیه
اهنگ شاد بزار و سعی کن خودتو سرگرم بکنی مثلا فیلمای طنز اینا زیاد ببین
بیکار نشو که ذهنت درگیر فکرای مسخره بشه
دیگه چیزی نموندهتا اومدنه نی نی تحمل کن که انشاالله ب خوش بگذره این روزاام ♥️

طبیعی عزیزم
هورمونای مادر تو این دوران بهم میریزه

من نه خواهر بردار دارم نه کسی یه مادر دارم ک طفلی من تنها بزرگ کرده سرکار می‌ره از اولش استراحت مطلق بودم تو خونه مادر شوهرمم قدمی بزام برنداشت کلی چالش داشتم شوهرم طفلی همه کارا افتاده بود گردنش غذا درست میکرد خونه تمیز میکرد من چقدر دلم میسوخت با وجود اون همهدخستگی یه چایی نمیتونستم واسش بزارم الانم تو این وضعیت یه هفته هست ک شوهرم تو محل کارش آسیب دیده مجبورم هرطوری هست پاشم یچی درست کنم حداقل دوتامون از گرسنگی نمیریم برو خدات شکر کن همه میتونن مواظبت باشن