من از دست این بچه روانی شدم
میگم‌بمیرم راحت شم بعد میگم بچه معلوم نیست دست کی میفته چجور مراقبت میکنه
یا در حال اذیت کردنه یا خرابکاری
کاش نیروی کمکی بود هر ازگاهی در حد چند ساعت بچه رو نگه میداشت
من چقدر تنهام😭

گلم من ی روش امتحان کردم جواب داده، شما هم امتحان کن

ببین از صبح که بلند میشه، هی بوس کن، هی قربون صدقه برو، صدات میکنه، با جانم و عزیزم و پسر نازم جوابشو بده، با محبت تو چشماش نگاه کن، وقت بزار بازی کن، مثلاً کامل بشین پیشش، نقاشی یا هر چیزی بازی کنید ولی با محبت ، و وسط بازی هم هی بوس کن، روزی ی بار ببرش حیاط یا پارک حتی شده یک ساعت ، نیم ساعت،
خونه رو امن کن بزار بازیشو بکنه ، هی نگو بکن ، نکن ، نیا ، بیا و هی دستور بدی
مثلاً دختر من عاشق آب بازیه، من سفره یکبار مصرف انداختم رو فرش می‌زارم حسابی بازی کنه، نهایتشم لباساشو عوض میکنم، اینجوری دختر من که عصبی و ..‌ بود الان آروم شده حسابی و حتی خودش داره بازی می‌کنه و به من کاری نداره

منم امروز از دست پسر تا الان فقط سه دفه گریه کردم

درکت میکنم لااقل بزارش مهدیاببرش پارک پسرداشتن خیلی سخته دوستمودیدم یه جابندنیمشد

اخ منم

آهن و دی بدنش و چک کن که خیلی کمکه ارومش میکنه دوم اینکه بهش طباطبایی محبت و توجه کن باهاش وقت بگذرون

اخ گفتی بخدا کاش کاش