شما مادرا کمک کنین .من ی برادر دارم ک ازدواج کرده و کلا از اول اصلا اخلاقش ب دلمون نبود .پرخاش گر ،عصبی ،بی منطق ،پر خور ...البته تیپ و ظاهر بسیار جذاب و فریبنده ‌..
حالا پسرم 6سالشه داییم دیدش گفت این زبون چربش ب داییش رفته وای اینو ک گفتن انکار آب یخ ریختن روی سرم .
همسرم هم چند وقت پیش گفت این اشتهاش ب داداشت رفته ،بازم داغون شدم .متنفرم کسی بگه بچم شبیه برادرمه...چون برادرم خیلی تو روی خانوادم میمونه و خون ب جیگرشون کرده ..پسرم ی کم عصبیه ،بلند حرف میزنه ،صبر نداره...همش میگم نکنه واقعا بشه شبیه اون ...دارم دیوونه میشم ...دوست دارم تا جون دارم پسرمو بزن ک شبیه اون نشه .دیوونه شدم

عزیزم هر کاری کنی دست شما نیست ب چ شخصی شبیه بشه فقط با کمک تربیت شما محیط و.. میتونید کمکش کنید جا پای داییش نذاره
من و همسرم خیلی آروم هستیم ولی دخترم. ب عموش رفته و دعوایی و پرخاشگر و حق ب جانبه
منم کاری از دستم برنمیاد و تمام تلاشم رو میکنم اخلاقش رو کنترل کنه
بزرگترین اشتباهی ک میتونین انجام بدین اینه ک این حرف ها رو پسرتون بشنوه یا ب روش بیارین اگر هم کسی این حرف رو زد ب شوخی جمعش کنین مثلا بگید بله پسرم خوش خوراک و خوش اخلاقه
یا بگید الان عصبانی هست وگرنه خیلی مهربونه اصلا ب حرف بقیه دامن نزنید و بحث رو عوض کنین

خب الان چ کمکی از ما برمیاد؟!

برادرته ها این چه طرز فکری
هرچی باشه از خون خودته چرا انقد تنفر

منم دوس ندارم نی نی تو دلیم ب داییش بره ایشالا ک نمیره

بچه اس دیگه این چه فکریه میکنید آیا اگر برادرتون نفر اول کنکور میشد پسر شما هم حتما نفر اول کنکور میشد؟ پس دلیلی نمیشه بشه عینه داییش اون متاثر از تربیت شما و دوستانی که در آینده سر راهش قرار بگیرن نگران نباشید براش دعا خیر کنید که خداوند خودش پشت و پناهش باشه

منم دوتا پسر دارم عزیزم دقیقا همین رفتارارو دارن و بعضی مسائل ژنتیکی هست شاید شبیه باشه شایدم نباشه دست تربیت خودتونه پسرمن خیلی قیافه شبیه داداشمه یکیش اخلاقش رو نمی‌دونم ولی تربیت مادر خیلی موثره پسر یه کم لوس نباید بار بیاریش که تو روت وایسه جوری رفتار کن که صداشو نبره بالا روت از کوچیکی عادت بده نگران نباش هر انسانی اخلاق مختص خودش رو داره

ببین عزیزم میگن حلال زاده به دایش میره ووو،،،،، بریز دور این بچس مختص سنش که لج بازی کنه پرخاشگری کنه بازی کنه گاهی خوب باشه و گاهی بد با صبر حوصله باهاش بازی کن داستان تخیلی از خودت در بیار و تو داستان بگو که چه پسری دوست داری مطمعن باش درس میشه❤

ژنتیک مؤثره اما رفتار شما، تربیت شما و باوری که نسبت به فرزندتان دارید از همه مهم تر و تاثیر گذارتره. همین که شما میگید دوست دارید پسرتون بزنید که شبیه داییش نشه یعنی خودتون هم باور کردید که عصبی بودنش و پرخور بودنش فقط به داییش رفته. باورتون رو تغییر بدید اون یه بچه ست مثل همه بچه ها و خب خوردن رو دوست داره. عصبی هست شاید بخاطر اینکه شما بهش توجه ندارید . به هر کسی که میگه پسرت شبیه داییش هست دور از چشم پسرتون بگید که دوست ندارید دیگه اینطور بگن و بگید پسرم آقاست فقط غذا دوست داره. یا بگید پسرم خیلی خوش اخلاقه فقط الان کمی خسته ست . بچه ها به شدت شبیه حرفهای ما میشن. اگر رفتاری رو در اون دوست ندارید بگیر آفرین پسرم که این قدر مودبه فقط الان یکم ناراحت بود و من مطمئنم دیگه تکرار نمیکنه. بهش این انرژی رو بده که بدونه شبیه خودش هست و شبیه شما.

دقیقا چرا باهات ون این رفتار ها رو کرده

عزیزدلم موضوع وراثت هر چقدر تاثیرگذار باشه اندازه تربیت همراه محبت شما نمیشه،،با کتک زدن بچت میشه بد و عصبی و پرخاشگر،با محبت و صبر و آگاهی و آموزش درست مسیرش رو تغییر بده

منم داداشم دوتا زنش طلاق گرفته با سه تا بچه حتی مادرم هم کتک زده الان می بینم اخلاق رفتار پسرم کپی اون هست بعضی وقت ها میگم این که میشه لنگه ی برادرم چرا من اخلاق گند همسرم رو تحمل کنم که فردا هم پسرم روم وایسه

چی بگم ممکن متاسفانه ب برادرت رفته باش..