من چیکار کنم یکم بتونم خودمو کنترل کنم پسرمو نزنم یا دعواش نکنم زیاد بهش گیر ندم خیلی لجبازه کرم میریزه میخواد حرصمو در بیاره مثلا یمدته خودش غذا نمیخوره میگ تو بده منم میدم نمیشینه بخوره با میددیه یا پشتک میندازه وقتی موقع غدا خوردن اینجوری میکنه بدجور داغ میکنم ب زور خودمو کنترل میکنم وقتی میگم دیگ غذا نمیدم گریه میکنه دیروز اخر با پاش زد هم غذاش ریخت هم بشقاب شکست نتونستم خودمو کنترل کنم بدجور زدمش امرکزم رفتم واسش لباس بخرم اصن حاضر نیس پررو کنه دستمو ول میکنه میدوعه اخر بدون پوشیدن این لباسارو خریدم براش چطوره ۵۹۰ خریدم

هرچند حق میدم بهت واقعا سخته کنترل کردن خودت مخصوصا وقتایی که کاری داره یا تو جمعی
ولی جز تحمل راهی نیست

اینجور وقتا خودم به این فکر میکنم الان به من محتاجه و نیاز داره پس کمکش کنم
وهار سال دیگه مستقل میشه و به زور دو کلمه باهام حرف میزنه بعد حسرت اذیتای الانشو میخورم
پس بزار باهاش خوب رفتار کنم لااقل دلتنگی باشه نه پشیمونی و حسرت که کاش بهتر بودم با بچم

رهام بشدت لجباز شده خیلی بدجور طوری که من و شوهرم دعوا میکنیم بخاطر رهام
اما هرگز بچه ات نزن
من داد میزنم که اینم بده اما کتک نمیزنم
کتک زدن بچه رو بدتر لجباز میکنه

بزارش مهد من از وقتی پسرم میره مهد تحمل ام بالا رفته

منم بعصی اوقات عصبانی میشدم ی دونه زدم یا میگفتم برد تو اتاقت نبینمت .الان با مشاور صحبت کردم گفت خودت از صحنه دور شو اونو دور نکن .الان دارم سعی میکنم موقعی که عصبانیم میکنه ازش فاصله بگیرم که نه داد بزنم نه کتک

حق داری گلم من فقد داد میزنم البته اونم کم ولی از کتک خوردن میترسه منم جدی بودم همیشه باهاش دیگه جدی بگم میشینه کاری نمیکنه یا اگه خیلی دیگه رد بدم میزنم درکونش اونم باز آروم

قشنگه مبارکه روی خودت کارکن من واقعاوقتایی ک حوصله ندارم بچه هامم بدترمیکنن

منم بچم اینجوریه. کم اوردم. دقیقا. چند بار رفتم لباس گرفتم براش. پروف نکرد هر کاری ک کردم.

عزیزم صبور باش و همش موقع ناراحتیت نفس عمیق بکش و فقط و فقط به این فک کن که خداروشکر سالمه، و یه فرشته کوچولویه بیگناهه که تازه داره دنیاش رو کشف میکنه، فقط ۴ساله که بدنیا اومده و هنوز واقعا اکثرکاراو چیزا و احساسات براش جدیده. و مطمئن باش همه بچه ها تو این سن شلوغ هستن. باورکن پسرمنم کلیییی لجبازی و ترفندای مختلف هرروز رو میکنه ، میخواد همه رفتارامون بشناسن. عزیزم من قبلا بخاطر مشکلات زندگیم هم خیلی بهم میریختم و با پسرم تند شده بودم، پسرمم واقعا خیلی لجباز و زودرنج شده بود، من رو خودم و شوهرم کارکردم. باورکن وقتی منو همسرم به یه ثبات نسبی رسیدیم بوضوح تغییر رفتار پسرمم دیدم که داره ارومتر میشه، بهتر شده اماهنوزم شلوغه و گاهی واقعا خیلی عصبانی میشم اما همش به سنش فک میکنم به دست و پای خوشگل کوچولوش فک میکنم و بجای داد ،بغلش میکنم ،با بغل کردن هردومون واقعا ارووووم میشیم. حتما امتحان کن

کانال مادرانه های مشترک تو ایتا سرچ کن هشتگ نیازهاشو بزن از او بخون، خیلی کمکت میکنه، منم ی مدت عین تو شده بودم اون خیلی ب دادم رسید بهتر شدم و بهتر شد

هیچی خودتو کنترل کن
به این فکر کن یه وقت میزنیش بلایی سرش نیاد
یا اسیبی که روحی میبینه از زدن