سلام مامانا
من به دلایلی مجبورم اتاق هلنا رو جدا کنم
لبه تخت کنار مادرش کوتاهه و هلنا آویزون میشه بهش یکی دوبارم افتاد
خونه مون بزرگ نیست و اتاقا کنار همن و صداش میاد ولی اگه دیرتر از همیشه بخابونمش شب بیدار نمیشه برا شیر میخابه تا صب و متوجه نبودنم نمیشه ...
بازم میدونم زمان مناسبی برا جدا کردنش نیست
شما راه حلی دارین؟ مثلا برا تخت کنار مادرش یا هرچی به ذهنتون میرسه که ممکنه جواب باشه ممنون میشم راهنمایی کنین ❤️

منم با روانشناس صحبت کردم
وحتی برادر شوهرمم روانشناس هستش
حالا هر کی حرفی میزنی
حتی دکتر ها رو مقایسه کن واسه یه مرضی هر دکتری طبق نظر خودش دوا ودرمون بهت میده هر کسی طبق ایده ونظر خودش یه چیزی میگه

طبق اصول روانشناسی باید بچه رو از دو سالگی جدا کرد واگرم نتونستی از خودت جداش کنی باید منتظر بمونی تا شش ساله بشه اون موقع جداش کنی
بعدش چه عجله ای است جدا کنید

منم خونمون کوچیکه ولی تشک میندازم به هیچ عنوان جداش نمیکنم تا وقتی ک بره مدرسه گناه داره بچه خدایی نکرده احتمال خفگی اینا هست خانومی

بزار رو زمین

مگه تخت کنارمادر حفاظ نداره من تخت رو گذاشتم کنار تختم حفاظ رو آوردم بالا

سلام عزيزم
برای تخت راهی به ذهنم نمیرسه ک امن باشه اما من اگه جای شما بودم برای آرامش خاطر بیشتر و امنیت بالاتر رو زمین میخوابوندم تو اتاق جدا

اتفاقا بهترین کارو میکنی جدا میکنی
بچه مستقل میشه
فقط باید با اولین نق زدن بچه بیدار بشی که بهت اعتماد داشته باشه که هر لحظه بخواد بالاسرشی
من چند روز اول بیرون اتاقش خوابیدم، با کوچکترین صدا عین عقاب بالا سرش بودم
الان حتی اتاقشو تاریک کنم، نمیترسه

تا دوسال نباید جاش جدا بشه اینجوری ترس از جدایی میگیره و یه حالت مثل عقده میشه براش تا جایی که امکان داره جداش نکن از خودت🥲