نه اشتباه تربن کار ممکن رو میکنی .تا سن دو سال و نیم سه سال بی برو برگشت هر چی بچه خواست باید فراهم بشه .آموزش ها بخصوص آموزش صبر از سن سه به بالا باید باشه .
در خصوص گوشی و تلویزیون برای بچه زیر دو سال که کلا ممنوعه.اگر میخوای درخواست گوشی نکنه خودت و پدرش نباید پیشش گوشی دست بگیرید وقتی ببینه شما دست میگیرید ولی به بهش نمیدی همین کارو میکنه بچه ها با حرف تربیت نمیشن با دیدن تربیت میشن .باید براش برنامه داشته باشی و باهاش بازی کنی .تا سن هفت سال تا میتونی باهاش بازی کن .وقتی ام گریه میکنه ولش نکن به حال خودش اینجوری احساساتش نادیده گرفته میشه .هم قدش شو بشین و تو بغل بگیرش و بگو که مناسبش نیست بعد با یه بازی لذت بخش جایگزینش کن .مثلاً بگو دوست داری ژله درست کنیم یا با عروسکات بازی کنیم؟اینجوری .در کل که خیلی سخته امیدوارم هممون از پیش بر بیایم♥️🌹
بنظرم اصلا نباید بعش بدی چون از این ب بعد میگه اگ چیزی گ نخام با گریه ب دست میارم و یک جوری هم باهاش حرف بزن گ قانع بشه تا بگی نه چیزی نگه
عزیزم من الان یه دختر ۵ یالا دارم و تجربه خودمو بهت مبگم ۱ سال و نیم سنی نیست که تربیت درستی بشه انجام داد اون با گریه و کولی بازی شما را متقاعد مبکنه
مثلا همون گوشی هر چی هم مقاوت کردی بازم بهش دادی ولی هم اعصاب خودتو خورد کردی هم گربه کرده
عزی م بچه یک سال و نیمه رو نمیشه تربیت کرد و چون از نظر عقلی و منطقی هنوز به اون حد نرسیده اگر بچت سه سالش بود میگفتم تا حد ممکن نه نگو ولی اگر گفتی با گریش ثوتاه نیا ولب بچه شما یک سال و نیمشه نباید گریه کنه و نیازهاش باید سریع براورده بشه
من یه بچه یازده ساله دارم که خیلی مستقله و لوس هم نیست ولی تمام نیازهاش توی یالهای اولیه تامین کردم و نگذاشتم گریه کنه همین هم باعث شده بچه ارامی باشه
عزیزم من دوره شرکت کردم
اینجا اصلا نظریه هایه درستی نخوندم
سعی یک دوره فرزند پروری شرکت کن تا ب جوابت برسی
در کل بگم بچه پشت هر گریه ای یک نیازی داری باید ببینی ش و توجه کنی و بفهمی نیازش چیه و اینکه هر خواسته ای داره فراهم کنی درست نیس
بهترین و درستتر ین کار همینه
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.