خانما بچه های شمام اینجورین پسر من هرکی میاد جلو در انقدر گریه میکنه میگه منم ببر اگه نبرنش تا موقعی ک میخوابه گریه میکنه بهانه میگیره بخدا دیونه شدم یکسر بهانه وگریه تا کسی نیومده خوبه بازی میکنه همین ک در بزنن نبرنش شروع میکنه حتی بعضی اوقات تا ۲ساعت گریه میکنه با اینکه هر شب باشوهرم بیرون میبریمش الان عمه اش اومد باهام کار داشت رفت بیرون انقدر دنبالش گریه کرد تا ازخستگی خوابش برد فقط میتونم بگم خوشبحال اون مامانایی ک بچه هاشون ب خودشون وابسته ان من دیگه کم اوردم خسته ترین مادر دنیام

بچه منم همینه احتمالا یه دوره ای باشه منم منتظرم بگزره. تو تنهایی می‌چسبه بهم ولی یکی میاد منو یادش میره. وای به وقتی که اون یکی میخواد بره

یک‌مدت چون مادر شوهرم میبردش بد عادتش کرده بود اینجوری بود الان زود گریه اس وای میسته ادامه دار نیس گاهیم بابای میکنه گریه نمیکنه

دختر من به خودم خیلی وابسته اما کافیه یکی زنگ خونمون بزنه انقد گریه میکنه که بره بیرون یا من جرات ندارم در راهرو باز کنم برم دستشویی سریع میاد که بره بیرون

دقیقا پسر منم دنبال همه گریه می کنه
ولی در حد چند دقیقه بعد یادش میره.

به نظرم این ربطی به وابستگی نداره کلا انگاری بچه ها توی این سن دوست دارند همه ش برند بیرون .