دارم دق میکنم نمیدونم چکار کنم
بخیه های سر دخترمو میبینم دلم ریش میشه احساس میکنم قلبم منقبض میشه انگار چند لحظه وایمیسته اشکام بی اختیار میاد توی تنهایی و تاریکی گریه میکنم دارم دق میکنم من تحملم کمه نمیتونم طاقت ندارم فکر نکنم هیچوقت این اتفاق رو فراموش کنم تا بخیه هاشو نکشه و جاشو نبینم آروم نمیشم به اندازه یه انگشت بخیه زدن ولی جای زخمش به اندازه یه بند انگشت بود
خدایا کمکم کن تنهام تو شهر غریب
توروخدا برای من و دخترم دعا کنید

الان باید خداروشکر کنی و به فکر قربونی و صدقه باشی.دخترتو خدا دوباره بهت داده گلم.مادری احساساتت طبیعیه.ولی از رحمی ک خدا بهتون کرده شامل حال خیلیا نشده.خدا خودش همه بچه ها رو حفظ کنه

خدا راشکر کن اتفاق بدتر نیفتاده
هرگز دست بچت رها نکن که بره توی خیابون خدایی نخواسته ماشین باشه دیگه نمیشه جبران کنی
بچه خطر احساس نمیکنه بخاطر همین دنبال پرنده رفته
خدا بزرگه
برای موتوری رضایت دادی