خانوما بچه های شمام اینطورین؟
دختر من کلا چسبیده بهم حتی نمیتونم پاشم یه شیردرست کنم براش یا غذا بپزم براش کارای خودم و اشپزی و خونه داری که هیچی اصلاااااا نمیتونم حتی جلو چشمشم باشم تا پامیشم از کنارش گریه شدید میکنه می یاد ازم اویزون میشه جایی ام نمیرم ک نبینتم بگم نمیبینه گریه کرده بیرون رفتن و دکتر رفتن و ارایشگاه ک کلا تعطیله
حس میکنم تو زندانم حتی شبا تا صبح از بغلش نمیتونم تکون بخورم یا روزا ک خوابه چشمشو باز کنه من نباشم دیگ نمیخوابه چیکار کنم؟

به نام خدا ،بله دخترم منم همینه

حتی بدتر🫨🥺

واااای درست عین من .من گاها میخام برم دسشویی باخودم میبرم میزارم جلو دسشویی که گریه نکنه.توبغلم غذادرست میکنم حتی غذاخوردنمم باید بغلم باشه

دختر منم همینجوریه

همدردیم ولی یه جا انقد دلم کباب میشه که بیشتراز همه منو میخواد انگار عضوی ازوجودمه من داخل روروئک میزارم میارم کنار خودم،یا آغوشی میبندم یا اینکه اول میخوابونمش یکم بالاسرش میمونم تاخوابش عمیق بشه یکم به خودم برسم کار کنم حمام هم باخودم میبرم داخل وانش اب واسباب بازی پلاستیکی وتوپ وبادکنک میزارم بازی میکنم خودم حمام میکنم بعد نیلا روحمام میکنم ارایشگاه هم یا به مادرم میسپارم یا مادرم یادوست یا خواهرم یکی بامن ارایشگاه میاد نگه میداره توتایم رنگ گیری بغلش میکنم تا حس ناراحتی نداشته باشه یا شوهرم میبره باماشین سرگرم میشه میخوابه خوش بختانه داخل ماشین میشه شیر میخوره میخوابه چند ساعت ،جاروبرقی کشیدنی هم داخل روروئک دنبال جاروبرقی میاد یکمم کارتون میزارم کنارش میشینم شیر یا غذا بهش میدم محو تماشا که میشه میرم دنبال پخت غذا،ظرف شستنی هم کنار سینک میشینه حواس کامل بهش دارم

دقیقا .من دیگه مشکل کلیه گرفتم انگار😅 ب هیچ کاری نمیرسم

ماهم خواهر ماهم😫

بچها از ۹ماهگی تا ۱۸ ماهگی دچار اظطراب جدایی میشن و این طبیعیه ولی همه بچها اینجوری نیستن بعضیا اینجوری میشن بعضیا نه