بیاید یکم حرف بزنیم🫠🫠
چه جور مادری هستید؟ احساس رضایت از خودتون دارید؟ شما هم حس میکنید کم میزارید برا بچتون؟
الان که محمدم لیانا هستن من اگر بهشون برسم بازی کنم اصلااا دیگه وقت واسه هیچ کاری ندارم
یا اینکه ولشون کنم کار خونه کنم
گاهی ولشون میکنم کار خونه میکنم خونه برق میندازم بعد میبینم چقدر بچه ها مظلوم شدن
ب این فکر میکنم کار خونه همیشه عست دوسال دیگه اینا بزرگ میشن من حسرت نوزادیشونو میخورم
انا خب خونه کثیف باشه رو عصابمه
گاهی هم بیخیال میشم با بچه ها بازی میکنم
شما ها چی کار میکنید؟
بچه ها هم میخوابن من هیچ کاری نمیتونم بکنم عین جنازه ها میشم🫠

آره راس گفتی عزیزم منم عین شما به خونه میرسم به مچم کم میرسم به بچه میرسم خونه تمیز نیس

ن اصلا از خودم راضی نیستمممممممممم

یکی ۲ سالی باید سخت نگیرید تو‌تمیزی
وسواس باشی هی به بچه بشین نکن میکنی

کم از راضی هستم بخاطری که سه هفته ای یک بار عصبانی میشم دخترم دعوا میکنم اونم نه فوری اگه خیلی رو مخم باشه میزنم باهاش بازی می‌کنم تا خوابه خونه تمیز میکنم بیدار که میشه میریزه بهم ولی خو کاریش ندارم مهمون که میاد خجالت میکشم خونه بهم ریخته ن

منم عصبانی میشم خیلی عذاب وجدانم میگیره 😒

اصلا راضی نیستم
مخصوصا الان ک بچه دومم ب دنیا اومده
دخترتم خیلی ناراحته بمیرم براش

من همیشه تو هر کار اولیت بچم و شوهرم هستن بعد کار خونه

منم همینم بخدا 😅

اره خوبم خداروشکر عصبانی میشم ولی کنترل میکنم شاید تقریبا در این دوسال یکی دوبار از کوره دررفتم 😂😂😂😂

راضی. نیستم زیاد.
همش. عذاب وجدان داشتم.

من که کلا وسواس رو کنار گزاشتم
فقط درحده معمولی

من که کلا وسواس رو کنار گزاشتم
فقط درحده معمولی