مامانا نمیدونم چرا حس میکنم پسرم توجه می‌کنه بهم ولی مثلا نمیدونه من مامانشم از همه بهش نزدیکترم چشمش که به بقیه میفته اصلا یادش می‌ره منم هستم یا مثلا شوهرم میگه مامانو ببین مامان کو قشنگ برمیگرده طرفم ولی اون حس فرزند و مادری رو بهم نداره انگارفقط اسمی می‌شناسه منو😐نمیدونم چطوری بیانش کنم موضوعو براتون
مثلا اینجوری نیست ک مامانی باشه بیاد بچسبه بیاد بغلم آروم شه و اینا ...😐

فک کنم پسرا اینطورین ،چسبیده به مادر نیستن مگه اینکه گرسنه باشن و بهونه خاب داشته باشن

بچه مستقله برو خدا رو شکر کن
دختر من یه بند به من چسبیده
تا میخوام کاری کنم یه بند دنبالم چهاردست و پا میاد و گریه که بغلش کنم،وقتی میزارم پیش باباش و میرم حمام از ده دقیقه بیشتر بشه شروع میکنه به گریه

والا پسر منم همينه
بغله همه ميره اصلانم بهونه بغل منو نميگيره مگراينكه شير بخاد
اينكه بياد اروم شه و فلانم كه اصلا واسم جكه
يه دقيقه هم اروم نميمونه اين بچه
منم يه ماه پيش همين حسو داشتم راجبش تاپيكم گذاشتم اتفاقا يه شب تا صبم عررررر زدم

خوبه ک‌ بد نیست

از نظر عاطفی وابسته نیس ولی باهاش زیاد بازی کن

شاید همه پسرا اینطورین

دختر منم همینه بخدا