۶ پاسخ

احسنت

ممنون محبوبه جونم. 😘😍
آیه الان داره جملات دو کلمه‌ای رو با یکم وقفه میگه.
مثلاً میگه : بابا. میاد.
آب. بخورم.
اینجوری خوبه برای این سن؟

سلام عزیزم خوبی؟تاپیک هات برام نمیومد دلم برات تنگ شده بود

منو شوهرم زیاد حرف میزنیم باهاش...الان واضع حرف میزنه

خداروشکر پسرمن هم زود ب حرف اومد هم ماشالا نسبت ب همسن های خودش خیلی بیشتر و واضح تر حرف میزنه
اصن یچیزایی میگ هنگ میکنی خیلی خوبم خرت میکنه😂

عالیه ❤

سوال های مرتبط

مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۲ ماهگی
▫️کودک مقتدر‌

بگذارید کودک مشکل خود را حل کند

برخی از والدین عادت دارند که مشکلات کودکشان را خود حل کنند.

این والدین شاید برای راحتی و رفاه بیشتر کودک این کار را انجام می دهند اما در واقع این کار باعث می شود تا کودک نتواند روی توانایی های خود تکیه کند و در آینده هم ممکن است نتواند مشکلات خود را حل کند زیرا مطمئن است کسی هست که او را از این وضعیت نجات دهد.

این عادت تا ابد با او همراه خواهد بود و او فردی می شود که در مقابل مشکلات تلاشی نمی کند و منتظر یک ناجی است تا او را نجات دهد.

از تحسین و تمجید زیاد خودداری کنید

درست است که کودکان نیاز دارند تا از آنجا تحسین و تمجید شود اما این تحسین و تمجید همیشه به صورت مثبت جواب نمی دهد.

کودک شما باید خودش به توانایی های خود ایمان داشته باشد تا بتواند عزت نفسش را تقویت کند و بتواند مدیر و مدبر باشد.

کودکان را باید به خاطر تلاش ها و توانایی هایشان تشویق کنید نه اینکه بیهوده آنها را یک فرد موفق تلقی کنی در صورتی در حقیقت این گونه نیست.‌
مامان آرتا🐣 مامان آرتا🐣 ۹ ماهگی
مهارت های شناختی، اجتماعی و حرکتی در نوزادان ۱ تا ۳ ماهه

نوزاد یک ماهه شما به احتمال زیاد به صورت مستقیم به چشمان شما نگاه می کند و می تواند به انسان های مورد علاقه خود یعنی مادر و پدر واکنش نشان دهد. اکثر نوزادان سه ماهه می توانند لبخند بزنند و با لبخند زدن رضایت خود از مسائل را نشان دهند. از لحاظ زبانی، شروع به ایجاد آوا و صداهایی از خود می کند که از این طریق با افراد ارتباط برقرار می کند. او از صحبت کردن لذت می برد و ممکن است با صحبت کردن آرام شود و با دقت به حرف های شما گوش فرادهد. مهارت های حرکتی او به حرکات سر او ختم می شوند و می تواند سر خود را به سمت صداها بچرخاند و اشیا را با چشم دنبال کند. او سعی در گرفتن اشیا با دست می کند اما ممکن است در این کار خیلی موفق نباشد اما برای این کار تلاش بسیار می کند. در سن سه ماهگی اگر فرزند کوچک خود را به شکم روی زمین بگذارید، می تواند سر خود را به خوبی بلند کند و گردن خود را به صورت استوار نگه دارد
مامان مهرسام🤍 مامان مهرسام🤍 ۹ ماهگی
16 هفته و 3 روزه



برای آغاز غذای کمکی به کودک به چه توصیه های باید توجه کرد؟



پس از گذشت چند هفته، کودک علائمی مبنی بر آمادگی برای خوردن غذای جامد از خود نشان می دهد. ممکن است همیشه گرسنه باشد و به نظر برسد شیر به تنهایی او را سیر نمی کند، او شبها برای شیر خوردن از خواب بیدار می شود در حالی که قبلا تمام طول شب می خوابید. شاید مادران دیگر که نوزاد هم سن شما دارند، شروع به تغذیه غذای کمکی کرده باشند، اما شما مطمئن نیستید که این کار را انجام دهید یا خیر؟ ممکن است مادر شما بگوید خیلی زودتر به شما غذا داده و هیچ مشکلی برای شما بوجود نیامده! همه این عوامل باعث می شوند که شما تشویق شوید و خیلی زود غذا دادن به کودک را آغاز کنید ولی آیا این سن مناسبی است؟ یا باید کمی صبر کنید؟



آکادمی پزشکان متخصص اطفال آمریکا و سازمان بهداشت جهانی توصیه می کنند برای غذای کمکی دادن به کودک باید صبر کرد. آنها معتقدند شیر مادر یا شیر خشک برای شش ماه اول تولد کودک کافی است. دلایل عملی برای منتظر ماندن مادر تا شش ماهگی به قرار زیر است:



در شش ماهگی او می تواند روی صندلی های بلند مخصوص کودک بنشیند، از قاشق استفاده کند یا می تواند غذا را با دست خود برداشته و در دهان خود قرار دهد که همه این مسائل فرآیند غذا دادن به کودک را بسیار آسان تر می کند. گرچه بسیاری از کارشناسان با صبر کردن تا شش ماهگی مخالف هستند. شواهدی از رشد بدن کودک وجود دارد که نشان می دهد ندادن غذا خطر فقر آهن و بروز حساسیت را در بدن کودک افزایش می دهد. آنها دریافته اند منبع آهن بدن کودک در شش ماهگی کاهش می یابد بنابراین اگر رژیم غذایی او در این سن فقط پوره میوه و سبزیجات باشد آهن بدن او به طور کامل تامین نمی شود./
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۲ ماهگی
2_یک بچه لوس چگونه است؟ 

علل اصلی ؛ رفتار و نشانه های بارز یک کودک لوس

یک چرخه خشم؛
هر کودکی می داند که چگونه می تواند خشم خود را منتقل کند، زیرا در اغلب موارد آنها می دانند که می توانند هر چیزی را که می خواهند از همین راه بدست آورند. به ویژه، این رفتار باعث می شود که یک بزرگسال احساس شرم و گناه کند. 
نگاهی به این مثالها بیندازید:
کودکی در یک سوپرمارکت با والدینش همراه است و آب نبات می خواهد. والدین می گویند "نه". کودک اصرار می ورزد و سپس متوجه می شود که آنها نمی خواهند خواسته ی وی را برآورده سازند. بنابراین، خود را به زمین می اندازد و شروع به لگد زدن و فریاد می کند. هنگامی که یک مادر یا پدر این صحنه را ببیند، با نگاه کردن به والدین واکنش نشان می دهد و آنها احساس گناه می کنند. چهره آنها از خجالت سرخ می شود و می گویند:"خوب، می توانی آب نبات خود را این بار داشته باشی، اما این کار را هرگز دوباره انجام نده.
در اینجا واقعا چه اتفاقی افتاد؟ فرزند توانسته است پدر و مادر خود را وادار کند و آنها احساس گناه و شرم کنند. در همین حین، والدین اختیار خود را از دست داده اند، و چون فرزندشان را درست تربیت نکرده اند. این امر می تواند به واکنش های مشابهی منجر شود. والدینی که فرزندشان را می شناسند، وقتی به آنچه که از آنها می خواهند، بهتر عمل می کنند، ممکن است هر بار که فرزندان خود را به انجام وظایف خاص و یا انجام مسئولیت های خاصی می رسانند، رشوه داده باشند (مثلا برای نمره امتحانی خوب)
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۲ ماهگی
4_نحوه رفتار با بچه های لوس چگونه است؟ 

با کودک لوس چکونه رفتار کنیم؟

یک کودک لوس باید یاد بگیرد که بزرگسالان جدی هستند. آنها باید بدانند که « به هیچ وجه» به معنای «نه» است. اگر مرزها از ابتدا مستقیما و واضح تعیین شده باشند، حتی خشم به طور معمول اتفاق نخواهد افتاد به همین دلیل است که شما باید قوانین خود را در اسرع وقت اعلام کنید.
یک کودک به صورت مادرزاد لوس نیست؛ او در این وضعیت قرار گرفته است. یک کودک لوس به دنیا نمی آید، این که بچه ی لوسی است، همه بر پایه استدلال والدین است، اگر آنها اجازه می دهد فرزندشان به میزان خاصی از خودخواهی برسد، فرزندان در نهایت دچارمشکل می شوند و رفتار آنها به طور فزاینده ای بدتر می شود. دیر یا زود این کودکان در نهایت به والدین خود توهین می کنند، آنها را کنترل می کنند و قدرت خود را بر آنها تحمیل می کنند که نباید این خصوصیات را داشته باشند. مهمتر از همه، آنها در نهایت نمی دانند چگونه ارزش خود را حفظ کنند، همیشه بیشتر مایلند محبت ببیند و هرگز یاد نمی گیرند که چگونه واقعا قدردانی کنند.
یک کودک لوس می تواند یک انسان بسیار ناخوشایند به عنوان یک فرد بزرگسال باشد که برای دیگران و مهمتر از همه برای خودش اذیت کننده است. کودکان به مرزبندی نیاز دارند و والدین باید مثل والدین خوب رفتار کنند، هرگز نباید به فرزندان خود بی احترامی یا توهین کنند. به یاد داشته باشید، هر کاری که شما انجام می دهید برای جلوگیری از آسیب دیدن فرزندان، به آنها کمک می کند که افراد بهتری در آینده باشند که می دانند چگونه روابط سالم را برقرار و حفظ کنند. 
مامان kiyan🩵sogand🩷 مامان kiyan🩵sogand🩷 ۷ ماهگی
‍ ‍با #حسادت کودکان چه کنیم؟

١- فرو نشاندن حسادت کودک از طریق فشار ، اجبار یا تنبیه امکان پذیر نیست.

٢- تفهیم و آگاهی : به کودک گفته شود که ما تو را دوست داریم و اگر به کودک دیگر بیشتر توجه می شود به خاطر کوچکی و ناتوانی اوست.

٣-رعایت اعتدال :در عین توجه و محبت به کودک کوچکتر بخشی از محبت خود را متوجه کودکان دیگر کنید و از مقایسه آنها بپرهیزید.

٤- محبت در تنهایی: کودک حسود را در کنار خود بگیرید ، دست بر سرو رویش بکشید تا احساس کند مورد توجه است.

٥-ایجاد زمینه اعتماد: به او اطمینان بدهید که از داشتن فرزندی مانند او احساس لذت می کنید.

٦-ارجاع کار : کارهای کودک دیگر را در صورت تمایل به کودک حسود واگذار کنید مانند نگهداری ، آرام کردن ، لباس پوشاندن و….

٧-جرات دادن : باید به کودک حسود گفت؛ تو قوی و شجاع هستی و می توانی کارهای خودت را انجام دهی.

٨- عقده تکانی : نگاه داشتن حسادت به زیان کودک است و لازم است آن را بیان کند و به پدر و مادر بگوید که کودک دیگر را دوست ندارد. برای حفظ خونسردی او اجازه دهید تا احساسش را ببان کند.

٩- جابگزین کردن : گاه کودک حسود می خواهد برادر یا خواهر خود را کتک بزند ، بهتر است یک عروسک بزرگ به او داد تا دق دلی اش را روی آن خالی کند.

١٠-سعی کنید نقاط مثبتی را در کودک حسود پیدا کنید و او را بدان خاطر بستایید.

١١- با بازی درمانی و نقاشی اجازه دهید بچه ها احساس خود را بیان کنند و تخلیه روانی شوند.

١٢-اعتماد به نفس را در او افزایش دهيم.
مامان حامی مامان حامی ۱۲ ماهگی
کنترل عصبانیت

هنگامی که والدین به طور کار آمد هیجان های خود را مهار می کنند، فرزندان شان هم یاد می گیرند تا به همین شیوه عمل کنند. روشی که والدین برای مدیریت خود در شرایط انفجاری (عصبانیت بیش از حد) به کار می برند، الگویی برای فرزندشان می شود تا به هنگام خشم یا اندوه از آن الگو تبعیت کنند.
بنابراین کنترل خشم و عصبانیت چیزی است که همه والدین به آن نیازمندند. خود مهار گری روشی برای کمک به والدین است تا از وارد کردن صدمه به فرزندشان اجتناب کنند. با کسب این مهارت، والدین خواهند توانست تا با فرزندشان به شیوه هایی موثر حتی در لحظات تنش زا، تعامل کنند.

مثلا وقتی کودک ما شاهد است که به نظر خیلی عصبانی می آییم، خشم خود را فرو بخوریم و سکوت کنیم و چند دقیقه ای از او بخواهیم محیط را ترک کند تا کنترل خود را دوباره به دست آوریم، او نیز از این شیوه استفاده خواهد کرد. در واقع رفتارهای خشن فرزندانمان بازتابی از رفتار والدین است.

خشم، هیجان پایه ای است که هر کسی آن را می فهمد. می توان به افراد آموزش داد که چگونه خشم خود را بدون آسیب زدن به خود یا دیگران مهار کنند. آنچه حائز اهمیت است قبول مسئولیت اعمال خود و پذیرش احساسات به عنوان بخشی از ماهیت بشری است.