بچم تا وقتی خودمون خونه ایم از سر و کولم میره بالا بوسم می‌کنه میگه مااا نمیزاره تا دستشویی برم دنیا رو می‌زاره رو سرش
ولی هر کسی و ببینه دیگه من براش مهم نیستم گریه من و نمیکنه
هر کس بغلش میگیره یا جاش می‌زارم پیش کسی میگه اصلا متوجه نشده مادری داره یا نه
خیلی ناراحتم چیکار کنم دنبالم بهونه بگیره

دختر من الان بغل هر کی بره میگه ماما دنبال من میگرده اینجور وابسته بودن هم بده ادم اذیت میشه

وا خداشانست بده تو بنده خوب خدایی
حالا من دلم لک زده بچم یکساعت بغل شوهرم باشه برای خودم باشه بس چسبیده به خودم
ادب باش دستشویی و حمـوم با استرس میرم
هفت ماه تموم مهوونی نمیرفتم بس بغلم بود بقیه رو میدید میزد زیر جیغ
الان یکماه میرم اینطرف اونطرف باز خوب جیغ نمیزنه ولی از بغلمم پایین نمیاد
دست وگردن برام نمونده باور کن ناراحتی اعصاب گرفتم

خداروشکر کن فقط

فعلا عقلش نمیرسه بزرگتر شه بهونه گیری میکنه میگی ایکاش ده دیقه ولم کنه نفس بکشم

من دلسا رو از اول مستقل بار آوردم دوست نداشتم خیلی بهم بچسبه چون شاغلم اگر وابسته بود هم خودش اذیت میشد هم من یه وقتا میریم مهمانی خونه عمه هاش کلا بچه رو بغل بغل میکنن فقط واسه شیردهی میارن پیشم اون موقع یه کم ناراحت میشم میگم ببین چطور عادت کرده که بهونه منو نمیگیره مشغول بازی و سرگرمی خودشه 😶

بچه منم همینه.

دختر منم همینه والا

وایسا بزرگتربشه خودش وابسته میشه الان دخترمن یه ثانیه بدون من پیش باباشم نمیمونه