واقعا خسته شدم از فکر و خیال از تنهایی بچه داری خونه داری تنهایی
ی شهری افتادیم 5ساعت از خانواده دور هستم تکو تنها فقط خودمو شوهرم هستم شوهرمم اصلا کمکم نمیکنه بخدا خسته شدم دیگه پسرمم تا میزارمش زمین غر غرش شروع میشه بخدا دو هفته س ی بیرون نرفتم فقط امیدم تو خونه پسرمه نیم ساعت میخوابه همش میدوم میگم کارامو بکنم تا بیدار شه نزارم گریه کنه برم دنبال کار بچم اذیت بشه باباشم هر روز ساعت دو میاد اوایل خوب بود الان هیچ کمکی نمیکنه
واقعا زایمانم خیلی اعصابمو ضعیف کرده دلم خیلی پره 🥺🥺 واقعا اگه برا شیرم بد نبود ی دل سیر گریه میکردم

اگه کالسکه داری بچتو بذارتو تو خونه را ببر همونجوری کاراتم انجام بده
منم خودم همینجوری میکنم

ی بار قشنگ بشین با شوهرت حرف بزن
بگو که داری کم میاری
اینجوری روان خودت درگیر میشه اون بچه هم اذیت میشه
در ضمن فک نکن غریبی باعث این حست شده
من مادرشوهرم بالاس مادرمم دو کوچه اونور
مگر اینکه خودم برم خونه مادرم ی نیم ساعت خواهرم بچه رو نگه داره مادرشوهرم و تبارش که هیچی
کسی کمک منم نمیاد گلم

حداقل هفته اي يك بار هماهنگ شو يكي بياد خونه رو تميز كنه -همه ي مسئوليت خودت به دوش نكش-افسردگي ميگيري كسي دلش به حال ادم نميسوزه جز خودش

ببین فقط تا میتونی بلندش نکن همون نشسته باهاش بازی کن بعدم وقتی میخوابه دیگه کار رو بزار کنار همراهش بگیر بخواب شوهرتم اومد دید غذا نداری بگو بچه گریه میکرده نزاشته کاری کنم یه روز دوروز گرسنگی خورد دفعه دیگه کمکت میده بچه رو که از سر راه نیاوردی مال اونم هس باید کمک کنه

مگه گریه کردن برا شیر بده؟

عزیزم شبا بچت راحت نمیخوابه؟شبا کاراتو انجام بده حداقل روز هر جورشه میتونی استراحت کنی ولی نمیشه کار کرد

همه اوضاع شون همینه.. کار خونه.. بچه داری..

من ک همه ش کتاب دستم بود و عاشق رشته م بودم. الان حافظه م کلا پوکیده

منم مثل توام اما بدبختیم این دوقلو دارم تک و تنها دارم می‌جنگم جونی برام نمونده خودم 25سالمه انگار پیر شدم

با شوهرت حرف بزن

خب خیلی سخته چون منم شهر غریب و دست تنهام شوهرم بنده خدا کمک میکنه منتها تا از سرکار بیاد ساعت ۸ شب

هممون همینجوی ایم عزیزم ناراحت نباش فقط سعی کن قوی باشی

با شوهرت صحبت کن خوب

گریه کن گریه قشنگه....


بعدشم اول شیرتو بدوش بعد بده بهش