سلام مامانا من چند روز دارم به این فکر می کنم که بعد زایمان به کسی خبر ندم یا از کسی خواهش نکنم بیان خونم بمونن... حس می کنم کسی که اینقدر باهاش راحت باشم یا بهم نزدیک باشم ندارم... به نظرتون می تونم از پس خودم و بچه بربیام؟ نگران غذا و کار خونه نیستم همسرم میدونم مشارکت داره بیشتر کارهای شخصی نظافت سرویس رفتن و تعویض پوشک بچه و شیر دادن و خوابوندن و اینا... تجربه اولم هم هست نظرتون چیه؟

آره عزیزم میتونی منم رو بچه اولم کسی نداشتم مامانم اومده بود ولی بیشتر من کمکش میکردم تا اون کمکم کنه و اینکه شبا تا صبح تخت می‌خوابید و من خودم از همون اول به کارای بچم می‌رسیدم.. اگه تحمل دردت مثل من بالاست میتونی

اگر کارخونه وغذامشکلی نداری واسه بچه اونقدرکاری نیست که سختت بشه ازپسش برمیای.

تنهایی امکان نداره بتونی چون بچه اول هست اینو میگم ی پرستار بگیر دست تنها نمیشه چون خودت شرایط جسمی و روحی خوبی نداری

من مادرم همراهم هست ده روز پیشم با اون مشکلی ندارم ولی دلم میخاد بگم هیچکس نیاد بهم سر بزنه تا زمانی که سرپا میشم اصلا روم نمیشه شهر ما حوریه طرف میزاد سریع میرن پیشش با یه عالمه بچه کوجیک و این جیزا منم حوصله ندارم اما خب نمبشه حتی میخاستم به شوهرم بگم کسی تا زمانی بچه دنیا میاد نفهمه تا ده روز بعدش مثلا ولی نمیشه مادرشوهذم اینام که میدونم مدام اینجان🫠

بعدم زندگی رو چرا انقد سختش میکنی، بیان حالا دو روز کمک کنن چی میشه مگه، من خودم تو بیمارستان شب بعد زایمان سه تا برادرزاده‌هام بودم، موقع زایمان خودمم زنداداشام پیشم بودم، اومدم خونه مادرم کارای بچه با خودم و شوهرم بود غذا و کارای جانبی با مادرن

اینقد حالت بده اون روزا اطرافیانم میان میشن نمک رو زخم،مادرشوهر من از بس منت گذاشت و منتظر بهانه بود قهر کرد رفت ولی کلا یکی دو روز اول سخته چون سزارین میشی یه کمکی نیازه

سلام جانم،کمک بگیری بهتره،خودتم باید استراحت کنی.هرچند منم مثل تو دوست دارم مستقل باشم و خودم همه کار کنم.ولی یکی دو هفته ی اول برامون استراحت بهتره

حداقل چند روز اول باید کسی کنارت باشه سخته برات تجربه هم نداری اذیت میشی

منم بچه اولمه واقعا دوست دارم خونه حودم تنها باشم ،ولی مامانم به هیچ وجه نمیزاره ،از یک طرف بمونم خونه چون کل خانواده همسرم دورمن رسم دارن میرن دیدن زائو همش میخواد مهمون بیاد خونمون

شما چه سزارین بشید چه طبیعی باید کمکی داشته باشید من به شخصه طبیعی زایمان کردم استراحت نتونستم بکنم از اون موقع کلا کمر درد دارم

به نظرم واسه تو بیمارستان کسی باید باشه خونه دیگه نمی‌خواد من مامانم یک روز پیشم بود روز دوم خودم پاشدم همه کارامو کردم حتی آشپزی تمیزی خونه

دقیقا منم همین فکر رو کردم
هم بچه اولم هست هم اینکه دورم
البته دوری بهونه خوبی شده تا کسی نتونه بیاد کمکم
خودم تنهایی راحت ترم
چون وسواس هم دارم میگم اگ کسی هم بیاد بمونه بعد رفتنش باید کل خونه رو بشورم و بسابم که حتما با اون وضعم نتونم
خیالم از بابت کارهای خونه راحته چون تا الان همه جا رو مرتب و تمیز کردم اساسی تا بعده زایمانم راحتم که تا ۳و۴ ماه همه جا مرتبه
غذا هم که اگ یه ماه از بیرون بخوریم همسرم حرفی نمیزنه
برای همون نمیخوام کسی به خاطر من از کار و زندگی خودش بمونه
بلاخره همه خونه خودشون راحتن هر کی بیاد بعده یکی دو روز حوصلش سر میره
حالا مارسم داریم ۱۰ روز مادر خانوم میمونه پیش مادر ونوه ۱۰ روز مادر شوهر
اما من تنهایی با همسرم راحت ترم
تصمیم گرفتم بعده زایمانم بگم قبلش به کسی نگم که کسی پا نشه بیاد ،بعدش هم میگم که خواستن به عنوان مهمان بیان اما برای موندن و کمک کردن بهم نه

اگه طبیعی هستی راحت میتونی کاراتو بکنی هوراه همسرت

اگه سزارین هستی که تا یک هفته ده روز، بخیه داری حتما کسی نیاز ، بعدش هم تجربه نداری بچه اول سخته جنسیت چیه ، بخصوص پسر بچه باشه، دلدرد هم خیلی میشن اوایل ، بچه من ریفلاکس کولیک داشت تنهایی از پسش برنمیومدیم همش گریه میکرد ، مادرم بود باهام

اگه سزارین باشی خیلی سختت میشه عزیزم ، اگه همسرت مرخصی بگیره و ی هفته خونه باشه میتونید دوتایی از پس کارها بربیاید، اگه نه بهتره مادرت اگه میتونه بیاد کنارت باشه چند روز

عزیزم حتما باید تاچندروزی کمکی داشته باشید همسرتون هم کنارتون باشند ولی سخته که هم از شماهم از بچه مواظبت کنند

مادری خواهری کسی نیست؟
اخه روزای اول بنظرم خیلی سخته منم بار اولمه حس میکنم نیاز دارم یکی بیاد بهم بگه باید چیکار کنم

اصلا فکرشو نکن تنهایی … ی کلیپ بود میگفت بعد زایمان حتما باید استراحت کنی تا دو هفته اگه نکنی و اذیت خودت کنی دو روز دیگه کمر درد و … میاد سراغت

والا این مشکل همه خانم هاست حالا باز مادر از جون برات مایه میزاره ولی مادرشوهر دلیلش چیه واقعا میخاد بیاد چیکار کنه من که از دستشون فرار میکنم میرم خونه مامانم چون اعصابم ندارم یچیزی میگم بدتر مایه دلخوری هست

عزیزم منم شرایط شمارو دارم، دورم و کسی نیست. اما خیلی تحقیق کردم به این نتیجه رسیدم واسه چند روز اول یه پرستار بگیرم که از روز بیمارستان بیاد پیشم و کمک کنه، چون به هرحال یهو بچه گریه میکنه و شوهر شما هم مثلا رفته وسایل بگیره، نیازه یه نفر باشه که بچه رو بغل کنه بیاره بذاره زیر سینه ات، یا مثلا تنها نمیتونی بری حمام، به نفرم باید حواسش به بچه باشه...

خب شب تو بیمارستان کی پیشت باشه؟ مردا رو که نمیذارن

اگ سزارین هستی سخته نمیتونی از پس بچه بر بیای و اوایل چون تازه داری بچه شیر میدی خیلی هم خوابالو میشی من پسرم مادرم بود پسرم ی روز کامل ادرار نمی‌کرد و مشکل پیدا کرده بود من متوجه نشدم چون خیلی درد داشتم خدا رحم کرد مادرم فهمیده بود

اگه مادر یا خواهر نداری حداقل پول بده کمکی بیاد چون بچه اول خیلی سخته آدم هیچ ایده ای از بچه داری نداره

نه عزیزم حتما بگید یکی بیاد پیشتون تجربه اولتون هست اطلاعاتی درباره بچه نداریدبعدش هم بخیه دارید درست نیست خودتون بخوایید کاری انجام بدید