ماماناااا من خیلی دلم یجوریه هروقت واسه این بچه شادی میکنم بعد دلم واسه پسرم میسوزه نمیدونم چرا
با اینکه واقعا منو همسرم عاشقانه دوستش داریم حتی دوره بارداریم کلا باهاش حرف میزدم نازش میکردم
الانم که یکسالشه همیشه بهترین خوراک و پوشاک اسباب بازی و امکانات رو براش فراهم کردیم اینو میگم که یعنی کم نزاشتیم براش
پس چرا اینجوری میشم این حس بدو پیدا میکنم؟؟؟

حس تون و متوجه میشم تما خیلی سخت نگیرید
من و خواهرمم همین بودیم و الآن کلی باهم رفیقیم
تا جایی که میتونید کنارش باشید
اما خودتونو اذیت نکنید
همونقدر که مادر فرزند اول تون هستین
مادر فرزند دوم تون هم هستین و فکر نکنید وقتی که برای توو راهی تون میذارین و مثلا میرید سونو یا دکتر هدر رفته...
هرکدوم از بچه ها یه سهمی از شما دارن
پس خیلی سختش نکنید و با شرایط جدید کنار بیاید🩵

منم همینم شایدم خیلی حس بدتر شمارو دارم تازه من سزارینم پسرمم هنوز یسالو نیمشه😔

منم الان حسم ب پسرم همینه

چون زود باردار شدی و هنوز بچگیشو نکرده برا همین خودتو مقصر میدونی.بچه هام چقدر مظلومن تو این سن

عزیزم هورمونات بهم خورده حساس شدی منم توی این هفت ماه تو نازو تعمت بودم خدایی از همه طرف ولی بازم دلم برا بچه تو شکمم میسوزه ب حالش گریع میکنم 😐

طبیعیه منم نسبت به دخترم همین بودم