باورم نمیشه بچم نزدیک ۵ ماهشه، میترسم این روزا انقدر زود بگذره هیچی نفهمم و چشم بزنم ببینم شده ۲۰ سالش و دیگ بره پی زندگی خودش...گاهی از شدت ناراحتی گاهی از شدت خستگی گاهی حتی از شدت بیحالی نمیفهمم چطوری روزم شب شد🥲 و چشم میزنم میبینم عه یکماه گذشت و من هیچی نفهمیدم ...عمر گران میگذرد خواهی نخواهی... اصلا بغضی شدم، زمان زود میگذره ...

انشالله بزرگ شدن بچه هامون بببنم و موفقیتشون رو گلم🫂
لحظه ب لحظه کنارشون باشیم

بهتر. من از خدامه زودتر یکسالش شه. دو سالش شه. هی میگم مامان کی میشه تو بری مدرسه.
دوست دارم بزرگ بشه رفیقم باشه باهام حرف بزنه عروس شه دانشگاه بره و...
الان کوچیکه هنوز گردن نمیگیره رفلاکس داره. ب خودش هی اسیب میزنه چنگ میزنه همش نگران سرشم ک خودشو میکوبه ب صورتم. واسه همچیزش استرس دارم. دوست دارم ب حدی برسه ک بتونه حداقل از خودش مراقبت کنه یا بفهمه من چی میگم

باید بیشتر قدرلحظه هامون رو بدونیم

تا داخل شکمته زمان نمیگذره ولی وقتی به دنیا اومد عین برق و باد میره

ای خواهر جان بذار به سلامتی بزرگ بشن برن اصلا پی زندگیشون من همش میگم کی بشه ۶ ماهش بشه یه سالش بشه

واقعا هر چقدر هم بگم سخت بود دلم میخواد پلی بک بزنم
وای اون روز اول تو بیمارستان هر چند شب یبار میرم از اول عکساشو میبینم دلم برا تک تک لحظات تنگ میشه و میخوای فدای وجودش تو هر لحظه بشم
چیه این بچه بخداااا 🥲🥲

دقیقا تو یه چشم به هم زدن میگذزه

من حس عذاب وجدان دارم چون تو بهترین لحظه های نوزادیش و بچگیش من‌‌ انقدر ناراحت بودم که فقط گریه میکردم و نتونستم قشنگ لذت ببرم و دیگه اون لحظه ها هیچوقت تکرار نمیشه
هیچوقت از کسایی که باعث گریه هام شدن نمیگذرم چون ناب ترین لحظه ها رو ازم گرفتن