دو هفته است حال روانی ام بده گریه دارم ، دلم برا بچه ام میسوزه دلم برا خودم میسوزه دلم برا زندگی ام میسوزه ، از همه چیز ناامید شدم دلم میخواد بخوابم بیدار نشم ، دلم فقط بخاطر بچه ام گرفته
هرشب آمپول داره یه مدت عادت کرده بود دوباره نمیزنه بعد میگه دست بابام و بگیرم بزنم شوهرم هم میگه این داره از الان زور میگه نمی‌ذاره ، میگه با گریه داره کارش و جلو می بره دلم پر این گوشه اش امشب با بچه ام گریه کردم هنوزم دارم گریه میکنم ، دیوانه نشم خیلی دلم میسوزه به حال خودم

من ک خیلی وقته حال روحی داغونی دارم

والا چی بگم مردا هم هر وقت یه یجوری هستند اصلا معلوم نیست چطوریند

نمیخوام دلتو خالی کنم ولی اگ رفتارش کلا سرد شده شک کن بهش ولی بادعوا نه یواش و بی سروصدا سراز کارش دربیار سرم اومده ک میگم منم یک سال ن انگیزه واسه خودم داشتم ن واسه دخترم تا سرمچشو ک گرفتم خوب شد بعدش البته توبه گرگ مرگه ولی خر نیستم مثل قبل

آمپول هورمون واسه چی میزنه گلم

اعصابم بهم ریخت.خدا بهش انصاف بده.

ببخشید من نفهمیدم باباش دست بچه شو نمیگیره موقع آمپول زدن ؟؟

چ پدری چجور دلش میاد

دلت نسوزه اینایی که گفتی در مورد شوهرتون انگار شوهر بی رحم‌منو گفتید من گریه هامو خیلی وقت پیش کردم چن ساله
فقط خیلی مدته دعا میکنم هر روز و هرشب جنازش بیاد

ببخشید میپرسم آمپول چی میزنه هرشب؟؟

چه پدر بی رحمی خب بچه پیشه پدر احساس امنیت میکنه دلش میخاد دستشو بگیره چجوری دلش میاد