مامانا میگم بچه های شما هم چسبیدن بهتون ؟
من واقعا نمیدونم دیگه چه بازی‌با این بچه کنم ،دریغ از یذره نشستن و بازی کردن .موقع بازی‌هم توقع داره من بشینم بازی کنم اون نگاه کنه ،بخدا میخوام زار بزنم ،خونه زندگی رو ول کنم برم ،الان بهش میگم برو کشو تی وی رو بریز بیرون بازی کن رفته باز میکنه نگا کرد امد پیشم 😐،اسباب بازیاشو بیشتر شو جمع کردم اصلا بهشون هیچ توجهی‌نداره ،بازی حسی میکنم 5 دقیقه نشده میگه جمع کن ،مداد رنگی میارم همینطور،اب رنگ بازی همینطور ،واقعا موندم .کارای‌خونه هم که هرجا خطرنداشته باشه اجازه میدم دخالت کنه .
راهنماییم کنیدواقعا دیگه مغزم هنگ کرده نشستم دارم گریه میکنم .از لحاظ روحی خودم داغونم تک تنها تو شهر غریب باید همه جوره زندگی رو بچرخونم تا شوهرم شب‌بیاد اونم بیاد خسته ،حرفی هم بزنم میگه خسته ام .

باز خوبه بچت میشینه باهاش بازی کنی
پسر من یا میگی بدو بدو کنیم یا دوچرخه سواری یکی خودش سوار میشه یکی هم میگع من سوارشم ...

شرایط خیلی از مادرها همینه، منم گاهی وضعیتم همینه و خسته میشم واقعا. حق دارین. تقصیر بچه نیست اونا هم فقط مارو دارن و با ما هستن. من میرم آشپزخونه یکی از کابینت هارو با بطری های خالی پر کردم و یکم خوراکی های خودش با اونا بازی میکنه، اگر موقع آبکش برنج و این شرایط خطری باشه تلویزیون روشن میکنم جم کیدز زیاد شعر میخونه بچم هم باهاش خودشو تکون میده و میچرخه، یا پشه بند چادری باز کردم و عروسکاشو چیدم. خیلی دوسش داره و غذا و شیر هم همونجا میخوره و یکم سر گرم میشه. بچه منم دوست داره من بشینم باهاش بازی کنم اونم بشینه.