نمی‌دونم کسی منو درک کنه یا کسی مثل من اینجا هست یا نه!


خانواده من اینجورین ک النا مثلاً سرما بخوره میگن چرا مراقبش نبودی؟ مگه میشه مراقبش نباشم ، بچس سرما میخوره مگه من رفتم سرما خوردگی دادم بش!؟
یا مثلاً النا تمیزه و لباس مرتب ولی الکی گیر میدن ب لباسش ک آره چرا لباسش کثیفه با اینکه این لباس تمیز و مرتبه!
یا مثلاً همه چیزش خوبه ها فقط مثلا ناخونش یکم بلنده یا موهاش شونه نکردم گیر میدن
یا میگم خستم میگن مگه چیکار کردی این بچه کاریت ندارع 😶
قبول دارم خودم خواستم مادر بشم پای همه چیزشم وایسادم ولی نمی‌دونم چرا هرکس از راه میرسه قلبمو می‌شکنه مگ میشه من بدی بچمو بخام؟
نمی‌دونم چرا هرکار میکنم از نظرشون من آدم بدیم!

ناراحت شدم واست
مادر شدن خودش به تنهایی سخت هست با این حرفها درد ادم رو بیشتر میکنن😑😑

عزیزم به دل نگیر این حرفارو همه مامانا میزنن دیگه منم هی میگم بدم میاد دایه عزیز تر از مادر میشین، مامان من هرچی تنش کنم میگه فلان چیزو چرا تنش نکردی ، یا هی میگه توروخدا این بچه رو حموم ببر، یا ناخناشو بگیر، اون روز میگم به هیچ کاری نمیرسم میگه چون وقتی بچه میخوابه توهم میخوابی خب پس چیکار کنیم بمیریم از خستگی، اینارو گفتم بدونی همشون همینن مثلا دارن توجه میکنن ولشون کن

دیشب منم سرهمین چیزا بامامانم دعوام شد..همش میگن این بچه کجا گریه میکنه هی میگی گریه میکنه..بچه باید گریه کنه همش میگی گریه میکنه.بلدنیستی بچه روبخوابونی..چرابچه رو بغلی کردی..چرا رو پا میخوابونی بدعادت شده..میترسی بابچه تنهابمونی...مگه ما بچه بزرگ نکردیم..
خلاصه تنهانیستی از دیشب عصبیم..ی جوری حرف میزنن ادم حس بی لیاقتی بهش دست بده انگار بچه ی خودم نیس ک بخوام ازش بترسم انگار یکی دیگه زاییده

نمیدونم چرا همه دایه ی مهربان تر از مادر میشن...
هیچکس به اندازه خودت مصلحت اون بچه رو نمیدونه تو تمام وجودتو گذاشتی برای رشد النا خانوم حرف بقیه برات مهم نباشه عزیزم
منم همچین شرایطی دارم میخوام بچمو شیر بدم شیر میپره تو گلوش مادرشوهرم میگه درست شیرش بده
میخوام لباسشو عوض کنم میگه حواست به بچم باشه ،دست بچمو نکشی و فلان
خودشو صاحب بچه میدونه ...

وقتی اینجوری بهت میگن خب بهشون بگو چرا حرف الکی میزنین کجا بچه کثیفه باهاشون به ارومی برخورد کن بزار بفهمن ناراحت میشی با حرفاشون

خانواده منم اینجورن بزن بیخیالی🙂💔مهم نباشه واست

بهترین راه اینه رفت و امدتو کم کنی

منم اتفاقا مامانم اونروز ی حرفی زد گریه م گرف
رضا تب داشت
بعد ی دفعه مامانمم ن گذاشت ن برداشت گف براچی بچه اوردی
گفتم توقع داشتی سقطش میکردم
بعد گفتم ی جوری حرف میزنی انگار از دوس پسرم آوردم
کلا مادرا همینن

چقد سخته خدا نصیب نکنه

واقعا سخته منم پسرم وقتی کوچیک تر بود بغل من میومد گریه می‌کرد حالا یا من بلد نبودم خوب بگیرمش یا استرس داشتم همش می‌گفتن تورو دوس نداره میاد بغل تو حالش بد میشه هرچند به شوخی😑باورت میشه یه مدت حتی دلم نمی‌خواست بغلش کنم که نکنه دوباره گریه کنه و اینا حرفاشونو تکرار کنن هنوزم فک میکنم پسرم من که مامانشمو خوب نمی‌شناسه و دوسم نداره

من ببشتر مامانم اینجوره😕و خانواده همسرم و شوهرم