فک کنم به خاطر شرایط سخت غذایی پسرتون، حساس و زودرنج شدید
فقط یه گوش تون در باشه و اون یکی دروازه
مثلا به سبک خودشون دلداری میدن درحالیکه هیچوقت به ماها یاد ندادن چطور دلداری بدیم. و اینکه تا درد مارو تجربه نکنن نمیدونن. فقط میگن ماهم اینطوریم
من دیگه جایی نمیگم.چون حوصله واکنشارو ندارم. میگم بهتره. موارد کمیش مونده و خوب شده. چیزیم تو همونیا بخوره خب یه باره. خیلی واکنش شدید نمیده. ولی دایم نمیدم بهش اون چیزارو
بازم خوبه که اونا مثلا همدردی می کنن.
من که مدام بهم چیزایی می گن که امکان پذیر نیست ولی سعی می کنم اصلا بهش فکر نکنم چون می دونم تو شرایط ما نیستن و نمی تونن درک کنن فقط می خوان یه حرفی زده باشن که همدردی یا راهکار بدن. یعنی درکل از روی بدی نیست حرفاشون
هی .منو ک هر وقت میبینن میگن بچت سوءتغذیه هست گوشت زیاد بهش بده بخدا قشنگ یک ماه بهم میریزم طوری شده بودم ی مدت ک باید حتما یخچالمون پر گوشت باشه بعد میپختم بچه نمیخورد انقد دعواش میکردم .منم خیلی عصبی شدم خیلی سخته خداروشکر ولی بازم سخته چه کنیم
روزگار ماست
برای ما بدتره که مثلا چقدر لاغره و فلان
یا الهی بگردم بچه چی میخوره پس؟
یا یواشکی میخورن
یا بده بخوذه بدنس عادت کنه
یا میگن نکنه قاروغ شده یا شیر دون شده بزور وقت میگی ما رو ببرم قاروغ بکیره
دقیقا فقط مامانایی که بچه الرژیک دارن میفهمن
داییم هروقت بچمو میبینه میگه ی شربت ویتامین برا سانیل بگیرین زیرچشش گود افتاده.
خب چکارش کنم غذاهاش محدوده
سلام گلم یا مستقیم حرفی که ناراحتت میکنه رو به زبون بیار و بگو نگن، یا بیخیالی طی کن و بگو هر زری میخوان بزنن، مهم نیست.
سلام عزیزم منم پسرم هنوز میکس میخوره دقیقا تا به کسی میرسم البته که خانواده شوهر شروع میکنن به دلسوزی و سوالای بیخود پرسیدن وای طفلی بچه هنوزم نمیتونه غذا بخوره هنوزم فلان یا ببرش فلان دکتر فلان کارش کن منم دیگه قشنگ از خجالتشون در میام🤌
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.